نظیف تکل

چغې ویدې شوې

شپه دکور له اخیر پوړ

ځمکې ته را کوزه شوه

تورتم

دانګړ دلویې ونې

له څانګې څانګې څاڅې

زه یې

د پستو عطرو لاندې

تتې رڼا ته شعر لیکم

او

مرغۍ

د سرک په غاړه

د باران په اوبو

دبیګانۍ زنا

پاتې شونې

      مینځې

  ۲۰۱۳/۸/۱۰

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *