حقانیان د افغانانو افتخار دی ((د برهان پکتین په ځواب کې )) قاري خالد

ځینې څېرې داسې تاریخي حیثیتونه لري چې پر مېړانو یې کتابونه لیکل کېدای سي.

بدمرغي دا ده چې پښتني ټولنه د زیاتو خوبیو ترڅنګ یوه بدي دا هم لري چې له ژوندیو بېزاره وي مګر پر مړو ویاړي او ژاړي.

تېره ورځ په تاند کې د’برهان پکتین’ په نوم لیکوال لیکنه《’پکتیاوالو سره د حقانیانو نارواوې’》 تر عنوان لاندې خپره سوې وه.

په لیکنه کې لیکوال کوښښ کړی څو د جلالة الملة والدین (جلال الدین حقاني) شخصیت شکني وکړي، تاریخ مسخ کړي او راڼه حقایق سرچپه کړي.

افغانستان کلونه اوږد تاریخ لري؛ بلها ککرۍ دلته رغړېدلي، نظامونه ړنګ سوي او هره پېړۍ افغانان دبهرنیو یرغلګرو سره لاس ـ ګریوان سوي

همدا تېره پېړۍ افغانان د دریو یرغلونو شاهدان دي مګر هیڅوک نسي ثابتولای چې دکوم مشر/لیډر ټولې کورنۍ دې دیرغل او یرغلګرو پر وړاندې سنګر نیولای وي

تنها ‘جلالة الملة والدین حقاني’ صاحب دی چې د کورنۍ اته پنځوس غړي یې د اشغالګرو پر خلاف له لاسه ورکړي، څلور زلمیان زامن یې په تانده ځوانۍ په وینو لژند د خدای حضور ته تللي او یو یې د زندان د تورو تمبو تر شاه بندیوان پروت دی.

جلال الدین حقاني صاحب د تاریخ هغه ځلانده څېره ده چې د صلیبي اشغالګرو لالچ، زور او زر ته خم نسو او په ډېر جرأت سره یې د اشغال پر خلاف د مقاومت اعلان وکړ.

د صلیبي تاړاک د پیل پر مهال د وخت حاکم حامدکرزي ترې د اتحاد غوښتنه وکړه او په بدل کې یې د ټولې لویې پکتیا د ورسپارلو پېشنهاد هم ورته وکړ مګر دې عظیم شخصیت ښاغلي کرزي ته خپلې غوښتنې داسې مطرح کړې:

درې نېمې لسېزې مې د اعلاء کلمة الله لپاره جهاد کړی، او په دې لاره کې مو د شرعي اهدافو لپاره بلها قربانۍ ورکړي، هغه هدف او ارمان مې ازاد افغانستان او د شرعي نظام تحکیم دی، که یې راسره منئ؛ بې له دې چې واک او ځواک راکړئ درسره یم او که مو پر وس نه وي پوره د خپل هدف او ارمان د تحقق لپاره به جهاد جاري ساتم.

حقانیان نه یواځې د افغاني تاریخ پاڼه ده، حقانیان اوس د نړیوال تاریخ یو ځلانده باب ګرځېدلای

موږ ولیدل چې ډېرو د جهاد په نوم امتیازات واخیستل، ډېرو ورته ږېرې وتراشلې، افغاني لباس ته یې شاه کړه او غربي سوټ ـ بوټ یې خپل کړ، خپل اولادونه یې د عالي تحصیلاتو لپاره اروپایي دولتونو ته ولېږل مګر حقانیان چې څنګه ول هماغسې پاته سول، نه یې پر جهاد تجارت وکړ، نه یې افغاني عنعنات پرېښوول او نه یې د امریکا غوړ دسترخوان ته خیټې پلنې کړې

بچیان یې هم د ولس تر خوا پاته سول او په خپله هم په ولس کې پاته سو.

لیکوال کوښښ کړی چې حقانیان د ملت په وژنو او ځورونو تورن کړي، یو څو ځایه یې د مبهمو وژنو راپورونه راټول کړي او بیا یې د حقاني صاحب کاتې ته جمع کړي، مګر ‘دروغګو حافظه ندارد’. د ېته یې فکر نسته چې حقانیان یو کوچنی حرکت ندی بلکې د لویې پکتیا تر نیمایي زیاتې ساحې په واک کې لري، همچنان حقانیان په امارت کې هم یو ځانګړی حرکت ندی بلکې حقانیان امارت دی او امارت حقانیان دي، که وغواړي کولای سي هره دقیقه د هیواد په هر واټ او هره کوڅه کې خدای مکړه دبېګناه ولس وینې وبهوي، وېره له هغه چا په کار ده چې له خدایه نه وېرېږي او حقانیان دخدای درضا لپاره، دخدای حضور ته دتن وینې او غوښې نذرانه کوي، څنګه به داسې خدایي خلک دخدای دبېګناه مخلوق وژلو ته زړه ښه کړي؟

لیکوال وړاندې خپلې بګتۍ داسې لیکي؛

《حقانیانو اوس په پکتیا کې بله ناروا پیل کړې او هغه دا چې له پاکستان څخه په غرنیزو لارو چاودیدوونکو توکو او وسلو تر څنګ شراب ، چرس ، پوډرو او جعلي پیسې چې په (دره) نومې سیمه کې چاپیږي هیواد ته رادننه کوي تر څو له دې لارې هم د خپل بادار پاکستان غوښتنې پوره کړي او هم د خپل جیب کار وکړي. دوي د پکتیا سیدکرم ، میرزکې ، احمدخیلو ، لژې منګل ، څمکنیو ، ډنډې پټان او آریوب کې خپلو جګړو ته تیاری نیولی او له یوې میاشتې راهیسې یې د پاکستاني چورلکو په مرسته سلګونو ملکي وګړو ته مرګ ژوبله اړولې》

لیکوال نه پوهېږې چې څه ووایي ، ښايي خپلو خبرو ته یې په خپله هم خندلې وي.

حقانیانو چې د اشغالګرو تر اسارت لاندې دلویې پکتیا واکمني خوښه نکړه، څنګه به دتورمخي پنجاب غلامۍ ته زړه ښه کاندي؟

دلته موږ ولېدل چې د یو ووړ مدېریت لپاره ږېرې وتراشل سوې، ضمیرونه ګاڼه سول، جهاد پر امتیازاتو وپلورل سو، آن تر دې چې خارجیانو ته خصوصې مهمانۍ وکړای سوې مګر حقانیانو دعذر ـ زاریو باوجود نه عهده قبوله کړه او نه یې اشغال ومانه.

دچرسو او پوډرو دلېږد په اړه به دلیکوال ماشومانه منطق ته محض وخاندو؛ چرس او پوډر له دې خوا، هاخوا روان دي او که له هغې خوا دیخوا ته راځي؟ ټول ښه پرې پوهېږي

حقاني صاحب که غلامي منلای تر پاکستان د امریکایانو غلامي غوړه ده، ډېر شیخان یې له ایمانه واړول، پر ډېرو یې دډالرو په زور پسخند وواهه، ډېر یې د تاریخ پاڼو ته تورمخي وروسپارل

تنها حقاني دی چې لمن یې پاکه ده، نه ډالرو ته تسلیم سو، نه دغرب زور او زر ته خم سو

پر حقاني نیوکه د افغان پر مېړانه او شهامت نیوکه ده، حقاني ددوو جهادونه سالار دی، حقاني دڅلورو شهیدانو پلار دی، حقاني ددې مظلوم ملت لپاره ستر افتخار دی

تاریخ مجبور دی چې دحقانیانو دویاړمنو کارمنو لپاره بابونه کېږدي او دروانې پېړۍ د اتلانو لقب دحقانیانو ځلاندې کورنۍ ته وسپاري.