حکمتیار، آینده ما و شما و حکومت! / محمد علی سمیع

بعضی چیز ها رفت دارد و بعضی چیز ها رفت ندارد!
مثلاْ ګلبدین حکمتیار بالای استاد ربانی رفت نداشت، و آمدنش به کابل حکومت مؤقت اسلامی را بیشتر پاشان ساخت. و به همین منوال کامیابی طرف گرایانه ی یک گروه و سرنگونی نظام داکتر نجیب در مخالفت با “صلاح روزگار سیاسی”، بالای افغانستان و تمامی افغانها رفت نکرد که در نتیجه همه به شکل یکسان بخاک و خون کشانده و برباد شدیم.
حالا ببینیم که حکمتیار بالای غنی و عبدالله رفت می کند یا نه؟

یعنی قیمت رفت نکردنش نابودی نظام، اما آیا رفت کردنش هم بقا و استواری نظام را در قبال خواهد داشت؟

این مسئله ایست که خیلی مدبرانه و دقیق باید سنجیده شود. من الی امضای موافقتنامه ی صلح حکومت و حزب اسلامی خاموش بودم، نمی خواستم به آسیاب کسی آب بریزم و یا هم خاطر کسی را برنجانم.

اما دوستان عزیز!

حکمتیار و حزب اسلامی تا حالا خوابی بیش نبود. ازین پس که او و حزبش به واقعیت فزیکی و سیاسی تبدیل می شود و ما و شما آنرا لمس می توانیم، پس باید تمامی غرض های طرف گرایانه و غیر آن خودرا کنار گذاشته به اقدامات، اعمال و تحرکات سیاسی اش توجه نمائیم. در عین حال، حالات و اوضاع حاکم بر هیواد و میهن خود را مد نظر گرفته حکمتیار را در آن جاه دهیم. نه بیش نه کم!

بقا و استواری نظام همه شمول، تأثیر مستقیم و یکسان بر سرنوشت تمامی ما دارد، بناً کوشش نکنیم تا جهت دستیابی به علایق شخصی و حزبی و نمی دانم قومی و چه های دیگر، تن به تحرکات دهیم که باعث تضعیف نظام و یا هم انزوا های گروهی ما و شما شود. تاریخ چند دهه ی گذشته ثابت ساخته است که کامیابی های یکجانبه و همه نه شمول، آغاز بدبختی های همه شمول ما می شود.

برای من حکمتیار و ورودش به کابل، هیچ ارزشی ندارد، در مورد حکمتیار و موجودیتش همچو یک فعال سیاسی و واقعیی، بعد از وارد شدنش به کابل و اقدامات و نتایج عملی اش خواهیم سنجیده صحبت کرد، برای موضعگیری های خیرخواهانه فعلاً  هیچ دلیلی بر موضعگیری سیاسی وجود ندارد.

بناً بهتر خواهد شد تا همه خونسردی خود را حفظ نموده منتظر نتایج عملی باشیم!

علی سمیع

محصل سال دوم دوکتورا، دیپارتمنت اقتصاد جهانی، پوهنتون کوروینوس بوداپست