اورېدلي مې دي، چې وخت د سرو زرو په شان دی او بې ځایه باید تېر نه شي، خو د وخت قیمت (ارزښت) د دنیا له هر څه شي زیات دی.
د انسان ژوند د تېر، حال او راتلونکي څخه جوړ دی.
انسان باید د تېر ( ماضي) وخت فکر ونه کړي او څه چې تېر شو هغه هېر شو.
په ماضي باندې فکر وهل زړه خوړل او فکر خرابول دي.
موږ او تاسې مسلمانان یواو پر تقدیر ایمان لرو، نو ماضي، حال او راتلونکی ټول د الله تعالی لخوا ټاکل شوي دي . یو شاعر وایې:
تر ورخ تېرې اوبه بېرته نه جار وځي
نه جار وځي تېر ساعت په بېرته بیا
تېر ساعت په مثال مړی د لحد دی
مړی چا دی ژوندی کړی په ژړا
رښتیا چې ماشوم بېرته د مور ګیډې ته نه شي تللای، ځوان بېرته ماشوم کېدای نه شي، زوړ ځوان کېدای نه شي او مړی په ژړا ژوندی کېدای نه شي.
د راتلوونکي (مستقبل) په فکر کې هم مه اوسېږئ، دا چې د سبا ورځ د ژوند وا ک مو د الله تعالی سره دی، نو خپل ځان په الله تعالی سپارو.
ځینې خلک د ژوند لپاره اوږده اوږده پلانونه لري، خو د الله تعالی د پلان او ارادې په فکر کې نه دي.الله تعالی چې په تقدیر کې ددې د اینده لپاره څه لیکلي وي، هماغه کېږي او بل هیڅ نه کېږي.
که د انسان خوښه وي او که نه وي، د الله تعالی د ارادې پرته هېڅ نه شي کولای، د انسان تېر کړه وړه، حال او راتلوونکی د الله تعالی په ارادې او فرمان کې دی.
دا چې راتلوونکې نامعلومه ده، نو په دې اړه فکر کول، په هوا کې مرغان نیول دي او خوب لیدل دي.
د حال په فکر کې اوسېږئ او د یو حسابي انسان په ډول ژوند وکړئ، ګټه او تاوان مو هره ورځ محاسبه کړئ اود ګټه پله مو باید د تاوان په پرتله درنده وي.
که چېرې یو انسان هر وخت د حال په زمانه کې داسې فکر ولري،هېڅکله به د ماضي ارمان ونه کړي او د راتلوونکي په فکر کې به نه وي.
دغه دی د وخت ارزښت
manana ustada