د پښتنو انسجام او د مشر ټاکنه/ فیض محمد ځدراڼ

ځدران صیب !لیکنه خو دډیره ښه ده حو چا ته دلیکلی دی؟ کوم با درده با اخساسه پښتون ته دلیکلی ؟ میدان کی څوک شته ؟ او که شته خساب ور باندی کولی شی؟ وروره ننی پښتانه یو او بل خوری څوک چه لږ لږ لږ سر را پورته کړی سبا ورته رنګا رنګ معملی مخته رازی حتی پلار ورته یادوی چه دفلانی زوی وګوری پښتانه جاهل دتعصب ډک البته خپلو منځوکی نو ته فکر کوی چه داوړی به شړی شی ؟

ځدراڼه ورور، په ځوانۍ دې برکت شه ستاسو له غوره څرګندونو او نېک احساس څخه په مننې په رښتیا هم که مونږ نور د خپل خصلت بدل نه کړو راویښ نه شوو نو؛ غلیمان به خپلو موخو ته ورسیږي خو زه بیا وایم چې نه، هیڅکله به هغوی ونه رسي ځکه پښتانه ډير صادقه او اخلاصمنده دي خدای ورسره دی، له دې سره سره مونږ او تاسو په شان ځوانانو ته پکار ده چې د غفلت له خوبه راویښ شو او خپل پښتانه پر پښو ودروو ځکه مونږ ډیر وزورل شوو او ډیر ویجاړ شوو.

ځډران صاحب اوس پدی فکر پکار دی چی پښتانه څنګه د یو بل له وژلو راوګرځوو، د یو بل له تخریب او سپکاوۍ نه یی راوکرځوو. دځانځانۍ ددی مهلک مرض دوا یی څه ده. د پښتون رقابت له پښتون سره دی، د پښتون لوی دښمن هغه پښتون دی چی له ده مخکی دی. د پښتنو انسجام که ناشونی نه خو وروسته خبره ده.