“د ډاکټر نجیب او شهنواز تڼي د اختلافاتو یوه څنډه”

زاهد شاه انګار

د شهنواز تڼي په اړه د ښاغلي غفور مهیدي په لیکنه پورې ما ته هم د شهنواز تڼي او ډاکټر نجیب د اختلافاتو اړوند یو څه را یاد شول: د ۱۳۶۸ لمریز هجري کال په نیمایي کې ډاکټر نجیب او له ده سره نږدې کسانو پلان درلود چې صالح محمد زیری، نیاز محمد مومنداو میرصاحب کاروال چې د خلق دموکراتیک ګوند په مرکزي کمیټه کې د خلق جناح کلیدي کسان بلل کیدل له خپلو موقفونو ګوښه او سلب صلاحیت کړي؛ نو دغو کسانو په ملکي او نظامي برخو کې د ګوند د خلق جناح د یوې برخې په کادرونو او صفوفو کې د ډاکټر نجیب خلاف کار پیل کړ. د مرکزي کمیټې یادو کسانو څو ماده ایز اعتراض ولیکه او په ګوند کې یې خپلو ملاتړو او هواخواهانو ته تر اولیه سازمانونو پورې ور ولیږه. په ټول افغانستان کې د ګوند د اولیه سازمانونو په غونډو کې د هغه څو ماده ایز اعتراض لپاره کمپاین تر سره شو. خبره تر دې ورسیده چې صالح محمد زیري، نیاز محمد مومند او میر صاحب کاروال شهنواز تڼی چې د افغانستان دفاع وزیر و، دې ته وهڅاوه چې د ډاکټر نجیب خلاف پوځي اقدام وکړي. شهنواز تڼي د دوی خبره ومنله او د اردو د څو برجسته جنرالانو ( کبیر کارواني، جعفر سرتیر، فیروز، اصف شور او … ) په شمول د ملي دفاع وزارت کې یې د نجیب خلاف د پوځي اقدام د رهبري کولو لپاره د قوماندې مرکز رامنځ ته کړ. د قوماندې دغه مرکز په کابل او ولایتونو کې له قطعاتو او جزوتامونو سره اړیکې تامین کړې او په قطعاتو او جزوتامونو کې د دوی ملاتړي خلقي افسران د دفاع وزارت د قوماندې ایجاد شوي مرکز، امر او قوماندې ته منتظر وو. په همدغو ورځو کې د پوځي اقدام په اړه د پټو مهمو هدایاتو د تر لاسه کولو لپاره د کابل ولایت د قطعو او جزوتامونو څخه د دوی ملاتړي ارشد خلقي افسران د ملي دفاع وزارت قرارګاه( دارالامان قصر) ته ور غوښتل کیدل. “د ۹۹ دافع هوا راکټ لوا قوماندان ډګروال خان محمد چې دفاع وزارت ته روانیده، د محافظینو پر ځای ورسره درې تنه افسران روسي جیپ موټر ته وختل، په دغو دریو تنو افسرانو کې یو تن یې تورن عاشق الله غریب و (دا مهال تورنجنرال او د دفاع وزیر د دفتر ریس دی). د لوا قوماندان ډګروال خان محمد ته د لوا یو شمیر افسرانو وویل چې دفاع وزیر شهنواز تڼي ته ووایه چې که د ډاکټر نجیب خلاف پوځي اقدام کوي تر سبا سهاره دې یې وکړي که داسې و نه شي بیا موږ ورسره نه یو”. هغه مهال د شهنواز تڼي له خوا د ډاکټر نجیب خلاف پوځي اقدام تر سره نه شو. یوه ورځ زه او پیلوټ ستار د جنرال اصف شور کورته د ده د لیدلو لپاره ورغلو، ما له اصف شور څخه وپوښتل چې ولې مو پوځي اقدام و نه کړ، .په داسې حال کې چې په قطعو او جزوتامونو کې اکثریت پوځي افسرانو لومړۍ درجه احضارات درلودل؟ جنرال اصف شور په مایوسۍ سره وویل ” ټول کار بکسکیانو خراب کړ ( له بکسکیانو یې هدف زیری، مومند او کاروال وو) دوی ته ډاکټر نجیب بیرته خپل ګوندي موقفونه ومنل او دوی له خپلو بکسونو سره دفاع وزارت او کابل کې د شوروی اتحاد سفارت ته لاړل راعلل او بالاخره یې شهنواز تڼی له ټانکه راکوز کړ، او په دې سره یې د اوړو پزې جوړولو هڅه وکړه” له هغې ورځې چې شهنواز تڼي د ډاکټر نجیب خلاف د پوځي اقدام تابیا نیولې وه، څه نا څه درې میاشتې تیرې شوې. د دغو دریو میاشتو په جریان کې ډاکټر نجیب د جنرال نبي عظیمي تر قوماندې لاندې نظامي ګارنیزیون پیاوړی کړ، د قطعو او جزوتامونو لپاره یې خپل ملاتړي قوماندانان وټاکل، خاص ګارډ یې د تشکیل، پرسونل، سلاح او مهماتو له پلوه پیاوړی کړ. بل خوا شهنواز تڼي هم د قطعاتو او جزوتامونو لپاره خپل ملاتړي درستیزوالان او مرستیالان وټاکل او د دفاع وزارت د قرارګاه محافظ غونډ یې تقویه کړ چې د ۹۹ یمې راکټ لوا افسر تورن عاشق الله غریب یې د یاد محافظ غونډ د مرستیال په توګه مقرر کړ. د ۱۳۶۸ ل، ه کال په حوت میاشت کې د شهنواز تڼي او ډاکټر نجیب د ملاتړو ځواکونو تر منځ جګړه پیل شوه، د کابل پر بالاحصار (خاص ګارډ قومانداني) او ځینو نورو برخو د جیټ الوتکو بمبارډونه هم وشول. د دفاع وزارت قرارګاه او محافظ غونډ یې د ملي امنیت پنځم ریاست له لارې د ډاکټر نجیب ملاتړو ځواکونو ونیول. شهنواز تڼی د هوایي او هوایي مدافع قواو لوی قوماندان جنرال قادر اکا په مرسته او ملتیا بګرام هوایي ډګر او له هغه ځایه د الوتکې پواسطه پاکسنان ته ولاړل. دا چې د حوت میاشتې په هغه نښنه کې لومړی برید چا وکړ؟ او نورې ډیرې اړوندې خبرې هم شته چې دلته یې له لیکلو تیریږم.