با شدت گرفتن درگیری ها در سوریه، یک بار دیگر توجه جهان به سرنوشت این کشور بحران زده جلب گردیده و در فضای سیاسی فعلی کشور سوریه بر علاوۀ درگیری بین دولت بشار اسد با مخالفان ، بحث ژیوپولتیک قدرت نیز مطرح بحث می باشد.
قدرت‌های بزر گ جهانی و منطقه‌ای از چند سال بدینسو غرض نفوذ در فضای متشنج این کشور در حال رقابت با همدیگر می باشند و این رقابت ها هر روز تنگ تر و وحشتناک تر از پیش می شود نظامیان سوری به روز دوشنبۀ هفتۀ گذشته یک حمله شیمیایی را در شهر دوما انجام دادند که به گفتۀ سازمان بهداشت جهانی تا ۷۰ نفر کشته داشته است و حدود ۵۰۰ نفر در آن آسیب دیده‌اند که واکنش تند برخی از کشورهای غربی را در پی داشت اما حکومت سوریه، و دو هم‌پیمان‌اش روسیه و ایران، وقوع این حمله را انکار کرده و نیروهای مخالف را متهم کرده‌اند .
در واکنش به حمله در دوما صبح امروز امریکا انگلیس و فرانسه تاسیسات نظامی سوریه را در حمص مورد حملات هوایی قرار داده و برخی کشورهای عربی مانند عربستان و قطر و همچنین دولت ترکیه تصمیم گرفته‌اند که دولت بشار اسد را از طریق مسلح کردن مخالفین، اعطای کمک‌های مالی گسترده و نیز حمایت‌های سیاسی از آن‌ها، به مرز فروپاشی بکشانند.
از طرف دیگر کشورهای ایران، روسیه و چین، سرنگونی حکومت سوریه را به معنای تسلط و نفوذ دولت‌های غربی و کشورهایی مانند ترکیه و عربستان در آیندۀ سوریه می پندارند .
به نظر می‌رسد که موضوع اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم سوریه ظرف دو سال گذشته مبدل به یک جنگ نیابتی بر سر حوزه نفوذ قدرت‌های جهانی و منطقه ای در این کشور گردیده است اما مشخص نیست که آیا با تغییر دولت در سوریه، مردم این کشور به قدرت و آزادی واقعی می رسند یا این که بر عکس قدرت‌های دخیل در این قضیه مهره های هوادار خود را به روی کار می آورند.
در حال حاضر علاوه بر سوری ها ، گروه‌های مختلف مانند القاعده از کشورهایی لیبی، یمن، عربستان و نیز شماری از افغنستانی ها در چوکات لوای فاطمیون از سوی سپاه پاسداران ایران در جنگ سوریه دخیل اند که برخی در حمایت از حکومت و برخی هم بر علیه آن می جنگند.
فراموش نباید کرد که کشورهای روسیه و ایران نیز در کار تسلیح دولت بشار الاسد سهم فعال دارند و در کنار آن مسئولیت نقل و انتقال نظامیان وفا دار به بشارالاسد را بر عهده دارند و بر عکس این کار را کشورهای عربی مخالف دولت سوریه انجام می دهند که در برخی موارد نیاز‌های آموزشی آنان را بر طرف می سازند.
به درازا کشانیده شدن بحران سوریه در کنار این که کمک زیادی به تضعیف القاعده و نابودی ارتش سوریه می کند از جانب دیگر سبب کشته شدن بی رویه ئ غیر نظامیان و ملیاردها دالر خسارت مالی به این کشور جنگ زده گردیده و همچنان این روند ادامه دارد.
از سوی دیگر کشورهای روسیه و ایران به بهانۀ مباره با القاعده به شدت دنبال کم رنگ سازی نقش امریکا و کشورهای اروپایی و عربی می باشند چون از این طریق می توانند منافع خود را در منطقه تامین و قدرت خویش را بروی کشورهایی مانند امریکایی ، اورپایی و عربی بکشند.
دولت های روسیه و ایران در پی آن استند که در صورت ایجاد یک تحول اساسی در سوریه، تمام منافع تاریخی خود را که با حکومت حافظ اسد، پدر بشارالاسد برقرار کرده بودند ثابت نگهداشته و بتوانند موقف خویش را در دریای مدیترانه حفظ کنند.
در واقع بازندۀ و قبانی اصلی جنگ سوریه شهروندان این کشور و عوامل تشدید این نبردها در سوریه دست های بیرونی به ویژه امریکا، روسیه ، ایران ، کشورهای عربی و غربی می باشند و تنها راه برون رفت از بن بست کنونی در سوریه نقش فعال شورای امنیت سازمان ملل متحد و متقاعد ساختن کشورهای ذیدخل در کار سوریه می باشد.