۲. مشکلات عمدهء کشور
در نوشتهء قبلی به مسألهء امنیت پرداختیم و دیدیم که برای رهبری درست نیروهای امنیتی کشور و پاسخ به چالش های امنیتی، داکتر اشرف غنی احمدزی نسبتاً به رقیب خود بهتر است.
اینک در مورد مشکل دیگری عمدهء کشور که اقتصاد است، بحث کوتاهی کرده، مشخصات و توانمندی های دو کاندید ریاست جمهوری را با هم مقایسه میکنیم.
دوم، اقتصاد: وابستگی اقتصاد کشور به کمک های خارجی، رشد مافیای اقتصادی و ترویج فرهنگ دزدی در کشور چالش های اند که رییس جمهور آیندهء کشور با آن ها دست و گریبان خواهد بود. با توجه به این که پس از خروج نیرو های بین المللی از کشور، میزان کمک های جهان به افغانستان کاهش خواهد یافت و کمک های هم که صورت خواهد گرفت، مشروط خواهد بود؛ رییس جمهور بعدی ما باید درک و فهم عمیق از مسایل اقتصادی داشته باشد.
ببینیم که از میان دو کاندید ریاست جمهوری، کدام یک ظرفیت رهبری درست اقتصاد کشور را دارد. همه میدانند که داکتر عبدالله عبدالله خود در این مورد چیزی نمیداند و از طرف دیگر در اطرافش نیز فقدان اشخاص مسلکی، به خصوص در بخش اقتصاد محسوس است. افراد نامدار گروه تنظیمی و موءتلفین آقای عبدالله اغلباً اشخاص کمسوادی اند که از برکت جهاد مردم افغانستان صاحب نام و نشانی شده اند. واضح است که آن ها از مدیریت اقتصاد عاجز اند. از سوی دیگر، اکثر کسانی که در سال های اخیر به شکل نامشروع صاحب مال و منال شده اند، زمین های دولتی و شخصی مردم را غصب کرده اند و شرکت های مافیایی را سازمان داده اند، در اطراف داکتر عبدالله جمع شده اند. ولو که داکتر عبدالله بخواهد، باز هم نخواهد توانست منافع این نیرو های مافیایی را به خطر مواجه سازد. نتیجه این خواهد شد که کمک های اندکی که به افغانستان خواهد آمد، قسمت اعظم آن حیف و میل خواهد شد و قسمت زیاد عواید داخلی نیز به غارت خواهد رفت. با توجه به این که پس از این کمک های جهانی با افغانستان مشروط به مبارزه بر ضد فساد ادرای خواهد بود، اگر داکتر عبدالله پیروز شود، این کمک ها به حد اقل آن کاهش خواهد یافت.
در مقابل، داکتر اشرف غنی از کار های کلان اقتصادی در بانک جهانی تا مدیریت ها پروژه های مختلف جهانی تجربهء عملی داشته و تیوری های مدرن اقتصاد را به شکل مسلکی فرا گرفته است. بر علاوه، متخصصان دیگر اقتصاد به سویه دکتورا نیز در کنارش قرار دارند. سابقهء کاری آقای غنی نشان داده است که نه خود دزد است و نه به دزدان مجال غارت کردن بیت المال را میدهد. البته جلوگیری از اختلاس و دزدی، نیاز به دانش و بلدیت به امور دارد. یک وزیر غیر مسلکی هرگز جلو دزدی های میرزا قلم ها را گرفته نمیتواند، زیرا آن ها با صد ها حیله و نیرنگ فریب اش میدهند. اما، شخص مسلکی را فریب داده نمی توانند.
آقای عبدالله که اکنون از اشتراک در مناظره ها خود داری میکند و در دور اول انتخابات نیز در مناظرهء اقتصادی حضور نداشت، در این مورد چیزی برای گفتن ندارد. در یکی دو مناظره عمومی نیز پرسش های مرتبط به اقتصاد را با کلی گویی پاسخ داده است. مطمیناً اگر جزیات و تفصیل موضوعات را از اش بخواهید، میان تهی بودن حرف هایش آشکار خواهد شد.
اما، آقای غنی در مورد هر مسأله اقتصادی پلان مدون و پروگرام های کامل ارایه کرده است و هر قدر که در مورد برنامه هایش تفصیل بخواهی، همانقدر توضیحات علمی و عملی ارایه میکند.
بناً نجات کشور از بحران اقتصادی پیشرو، کاری است که صرف داکتر اشرف غنی احمدزی از عهدهء آن برامده میتواند.