ليکوال او شاعر رازمحمد راز وفات شو

خدایه څه شول هغه ښکلي ښکلي خلک
په ظاهر په باطن سپین سپیڅلي خلک
نن پښتني فرهنګي ټولنه، د لر اوبر افغان وطن روڼ اندې او تعلیم یافته کړۍ، د پښتو شعر، نثر او ادب لارویان او بهیرونه او ټوله پښتني خاوره د یوه بل ښکلي انسان او په ظاهر او باطن سپیڅلي مشر، ارواښاد پروفیسور راز محمد راز د ویر پر ټغر ناسته ده. راز زموږ د فکر، شعوراو علم د ډګرونو یو وتلی نوم او سپیڅلی انسان وو، راز زموږ د شعري بهیرونو یو مخکښ وو، راز زموږ د فلسفې پر باریکیو او عمقونو د محدودو آګاهو څیرو له ډلې نه وو، راز زموږ یو کامیاب او یاد ناولست وو، راز زموږ دقیق او باریک بینه څیړونکی وو او راز زموږ د ټولنې پر نبض پوه مشر وو.
نن مې د خپل مشر او دوست ارواښاد پروفیسر راز محمد راز د مرګ په اوریدوحواس دومره پریشانه دي چې هیح اندازه نه لري. ماته همدا اوس زما او راز صیب د کشر ورور، ګران عصمت الله زهیر ژړغونې څیره، زخمي او سوري زړګی او له غمه کړوپه ملا مخې مخې ته کیږي، نه پوهیږم چې د راز ویر وژاړم، د خپل کشر ورور زهیر زخمي زړګی او که د راز د کورنۍ او بچو نا امیده او د غم په اوښکو لمدې سترګې او که خپله بیوسي چې دومره وس هم راکې نه شته چې د مرګ پر تخته د خپل پراته مشر تندی ښکل کړم او یا له غمه خپل ملا ماتی ورور زهیر، سینې ته راجوخت کړم!!!
څښتن تعالی دې زموږ پر نازولي او ارماني راز ورحمیږي، الله ج دې یې مزل آسانه او منزل روښانه لري. له لویه خدایه ج ګران زهیر، د راز صیب کورنۍ ، د لر او بر پښتون وطن فرهنګیانو او د هغه ارواښاد دوستانو ته د دغه درانه غم د زغم وس او توان غواړم. د فیس بک له دوستانو هیله کوم چې د پښتنو ارمانجن راز له دعاګانو هیر نه کړي.
سیدني میشتي افغانان کولای شي چې نن دوشنبه د مازیګر له څلورو تر پنځو بجو له شمله راډیو نه د ایف ایم پر ۹۸ اعشاریه پنځو څپو، د ارواښاد پروفیسر راز محمد راز ژوند او اند ته ځانګړې شوې خپرونه واوري .

Da loy parwardeegar tsakha warta ferdowoss janat ghwaram

د پروفيسر راز صاحب ناول(کابل ړنګ دى، مينې ژاړي) ناول ما لوستى و. خداى شته، خوندور و. له ډېرو کمالونو ډک؛ نو د داسې ليکوال مړينه پښتنو ته زيان دى. خداى دې ده ته جنتونه ورکړي او پر کورنۍ دې يې برکتونه کېږدي.

لحده نیسه یی کرار په غیږ کی یو زهره چاودی او خوږمن درسپارو- چی یی زخمونه دي د ستورو په شمیر- د کهکشان غوندي بدن در سپارو.
د غریبي پښتو او ستړو پښتنو د دنیاګې د اسمان یو بل ځلانده ستوری ولوید . ډیره ترخه صحنه ده چی سړی په پردیسۍ کی د خپلو پوهانو او د خواري پښتو د خواخوږي د مړیني خبر اوری. ماته د پوهاند استاد هغه د خندا ډکه خوله رایادیږی. دده پوهه، د نثر او نظم په برخه کی خپل غښتلی موقف به ارواښاد استاد د تل له پاره ژوندی وساتي.

تاته ځکه زما د غم اندازه نه سي ـ تا د خدای مینه لیدلې نه ده خدایه
روح دې ښاد وي او قبر دې ګلزار وي

الله ج دې وبښي. د هغه او زمونږ ټولو ګناهونه دې الله سبحان و تعالی راوبښي او پاتې کورنۍ ته یې د جمیل صبر غوښتونکی یم. ښه خلک که په فزیکي ډول په ټولنه کې نوي خو د هغو ښې ګڼې او نیک نوم تل ژوندې وي د مسلمانې او پښتنې ټولنې بچیان یې روزلي او تولنې ته یې وړاندې کړي چې دا په خپله یوه جاریه صدقه ده او الله دې د ټولو اعمالو اجر ورکړي. آمین ثمه آمین