پاکستان ته د هند د صدراعظم او ولسمشر خبرداری

اسلام اعليکم و رحمت الله و برکاته و اما بعد!
افغانستان د انګرېز او روسيې د بوفور يا ناپېيلو اغېزو سيمه ياده شوه، چې د سړې جګړي قرباني هم افغانستان شو. د امريکا او شوروي په اړوړدوړو کې هم افغانستان د تودې جکړې مرکز شو، چې تر ننه يې وينې بهېږي. د عربانو او لويديزوالو د جګړو مرکز هم افغانستان وګرځېد، چې امريکايي غوبل بيا تر ننه پرې روان دی. نړيوال اقتصاد په کونه ناست دی او نوېو منطقوي جګړو ته اړتيا پيدا شوې ده، چې غربيان او نور د بنسټپالو تروريستانو څخه ځان وساتي، ځکه په اسلامي نړې کې د دين د پلي کولو کوتک د هر چا په لاس کې دی، چې د قادياني، نقشبندي، احمدي، اهل پیت، اهل سنت، اهل حديث او اويا نورې څانګې يې فعاله شوې دي اوخپل سيمه ييز خلک تروروي، مګر پلمه د پرديو د جنګ لپاره جوړوي.
د افغانستان خپلواکي يوه اړينه اړتيا ده، مګر په سيمه کې جګړه په لومړي ګام کې پر پښتنو تپل شوې ده، چې تر ننه قرباني ورکوي. د هند او پاکستان اړودوړې هم د افغان په وينو مينځل کېږي. افغانان د هند فلمونو، ډرامو او يو دوه ميليارده ډالرو ته خوښ دي، مګر دا چې د اکثريت نفوس مغزشويي يې تر سره کړې، هېڅوک فکر پرې نه کوي.
افغانان بايد د کشمير وروستی ۶۷ کلن تاريخ ولولي، د بنګلدېش فجايې دې ورپه يآد کړي او د افغانستان روانې جګړې ته دې پآم شي او بيا دې قضاوت وکړي او خپل ماغزه دي روښانه کړي، چې جنګ د چا دی او قرباني يې څوک ورکوي او ولې قرباني ورکوي! که موږ خپلواکي غواړو، نو ولې د ملت ارادې ته سر نږدو او ولې د ملت د هوسا او با حرمت ژوند لپاره هلې ځلې نه کوو او کار څانګپوهو او صادقو خلکو ته نه پرېږدو! د افغانستان دولتي او اداري انارشي هم يو ډول ذهني تروريزم دی.
په پای کې بايد يآده شي، چې د پاکستان او هند جګړه کې هم لومړی د جګړې مخکنۍ کرښه تباه کېږي او بيا څېرمه سيمې له منځه ځي، خو په سيمه کې د لږ تر لږه ۲ ميليآردو انسانانو د لوږې، مهاجرتونو، ناروغيو او بدمرغيو لړۍ هم رامنځ ته کېږي! زه په دې پوهېږم، چې ايران، پاکستان او يو شمېر نور ګاونډ ملکونه او ځبرځواکونه زموږ دوښمن دي، خو د ايران، پاکستان او يا بلې سيمې نظامي ځپل زموږ او د سيمې په ګټه نه دي، ښه بېلګه يې اوسمهال مصر، سوريه، ليبيا، عراق او يو شمېر نور ملکونه دي. موږ بايد لومړی خپل ځان سم کړو او له مړيو پيروي بس کړو، هغه سياسي يا د جنجالونو څېرې تجريد يا يې له سياسي صحنې حذف کړو، ځکه ي، شمېر اشخاصو او هرې ډلې او تپلې تاريخ ته خپل مخ تور او يا سپين کړی، نو په زړو موضوعاتو کېدلی شي ليکنې وشي، مګر د هېواد د راتلونکې لپاره بايد جوت او مسلکي ګامونه پورته شي او په ټولنه کې د زغم، ورورولي او هوسا ژوند زميڼه برابره شي او دا مو شعار وي، چې: څه وکړم، مګر نه چې څه شول!!!

معه سلاموکم الاهلول فنون

ملا ميوند آخوند