قرار بود به تاریخ 4 سپتامبر سال جاری نشستی با حضور 12 کشور و گروه طالبان به میزبانی کشور روسیه در مسکو برگزار شود اما حکومت افغانستان اعلان کرد که در این نشست شرکت نمی کند ودلیل آن را عدم پایبندی طالبان به اجماع بین المللی و منطقوی در مذاکره رو در رو و مستقیم با حکومت افغانستان خواند.
از دید حکومت افغانستان،فارمت و شکل نشست مسکو با فیصله های نشست دوم کابل و نشست تاشکند درسال جاری که نماینده روسیه نیز آن را تایید و حمایت کرده بود، متفاوت بود و در مورد چنین فارمتی از قبل صبحت و توافق صورت نگرفته بود. در اطلاعیه حکومت افغانستان آمده بود که با توجه به این دلایل، حضور افغانستان در این نشست غیر ضروری و بی فایده است ولی از اینکه روسیه برای تامین صلح در افغانستان و منطقه تلاش دارد، حکومت افغانستان از آن کشور سپاس گذار است.
به تعقیب خود داری افغانستان از اشتراک در نشست مسکو، ایالات متحده امریکا نیز دعوت روسیه را نپذیرفت و دلیل آن را عدم دخیل بودن افغانستان در مدیریت این نشست خواند. عدم اشتراک این دو مهمان مهم، سبب شد که لاروف وزیر خارجه روسیه به رییس جمهور غنی تماس بگیرد و بخاطر عملی کردن دیدگاه افغانستان، از تاخیر در برگزاری این نشست خبر بدهد.
مدیریت مشترک کنفرانس صلح مسکو و تاخیر در برگزاری ان
رییس جمهور غنی در این تماس تلفنی صریحا چهار چوب صلح افغانستان که در کنفرانس دوم کابل مورد توافق قرار گرفت را یاد آور شد و خواستار پایبندی کشورها به حمایت از این چهارچوب شد. لاروف نیز پذیرفته است که کنفرانس باید با مدیریت مشترک هردو کشور صورت بگیرد و به همین منظور، تا اطلاع ثانوی به تاخیر می افتد.
افغانستان به این باور است که فارمت نشست مسکو با تمام توافقات قبلی منطقه ی و جهانی در مورد پروسه صلح افغانستان نه تنها متفاوت است بلکه می تواند متضاد هم باشد و به همین دلیل لازم است که تلاشهای کشورهای منطقه جهت تامین صلح و ثبات در افغانستان، در چهار چوب همان توافقات قبلی میان کشوهای همکار و ذیدخل در بحران افغانستان باشد.
چرا افغانستان موافق این نشست نبود؟
نشست مسکو و حضور طالبان در این نشست پرسشهای زیادی در نزد مردم افغانستان، حکومت و جامعه جهانی به وجود آورد؛ طالبان که در اشتراک در نشست های علمای جهان در عربستان سعودی و نشست علمای افغانستان، پاکستان و اندونیزیا خود داری کرده بود، اکنون چگونه و به چه دلیلی در نشستی اشتراک می کرد که میزبان آن متهم به حمایت از طالبان است و گفته می شود در تداوم جنگ افغانستان احتمالا نقش دارد؟ از همه مهمتر اینکه طالبان به عنوان یک حکومت درسایه، دراین کنفرانس دعوت شده بود و ایا این یک اهانت اشکار به افغانستان نبود؟ چرا نشست مسکو در استانه دیدار مقدماتی اعضای دفتر طالبان در قطر با برخی از کارمندان وزارت خارجه امریکا راه اندازی می شد و چرا حکومت افغانستان تنها به عنوان مهمان باید در این کنفرانس شرکت می کرد و از چند وچون آن اطلاعی نداشت؟ ایا هدف مسکو واقعا کمک به تامین صلح ثبات افغانستان بود یا مانور قدرت به افغانستان و متحدانش؟ و….؟
این سوالات به گونه ی سبب نگرانی و بی علاقگی افغانستان به این نشست شد و عملا آن را اقدام بی نتیجه برای صلح و ثبات در افغانستان تلقی کرد و به همین دلیل، از شرکت در این نشست سرباز زد.
نتیجه این مخالفت
اکنون این نشست تا اطلاع ثانوی به تاخیر افتاده است و خواست ها و پیشنهادات و نگرانی حکومت افغانستان در نظر گرفته شده است؛ قرار است این نشست با مدیریت و رهبری مشترک افغانستان و روسیه برگزار شود و اکنون افغانستان تنها مهمان این نشست نیست بلکه یکی از میزبان ها و دارای صلاحیت در ماهیت و برنامه های این کنفرانس است. صلاحیت افغانستان در تصمیم گیری دارای نتایج ذیل است:
- افغانستان عملا با استفاده ابزاری کشورها از گروه های مسلح مخالف مخالف است و در این راستا قاطعانه عمل خواهد کرد
- گرفتن ابتکار صلح توسط کشورهای خارجی به نوع افغانستان را بیشتر در جنگ تضاد منافع کشورهای مختلف کشانده و سرنوشت گفتگوهای صلح را از مسیر واقعی منحرف می سازد و باید این ابتکار در اختیار افغانستان باشد و بس
- مخالفت افغانستان با فارمت قبلی نشست مسکو این پیام را به منطقه رساند که بدون مشارکت افغانستان هیچ تصمیم گیری و فیصله ی در قسمت افغانستان موفق و عملی نخواهد بود.
- این پیام به مخالفان مسلح نیز داده شد که بدون گفتگوی مستقیم با حکومت و مردم افغانستان راه های دیگر اشتباه است و تنها موجب طولانی تر شدن بحران در کشور می گردد.
روسھا از شزوع تجاوز علنی ، بی منطق، عاری ازھرگونہ دپلوماسی جھانی و بین آلد ول منطقی و ھمہ جانبہ ناکام بودند و ھستند۔ روسھا منحیث یک الگوی پاسیف و فاقد ھرگونہ روابط روشن و ثابت شوق سیاست تکراری را از سوریہ دنبال می کند روسھا باید موقف افغانھا را بھتر درک کند قبل از اینکہ افغانھا را بہ میز مڈاکرات سودمند صلح و صفا دعوت کند
آزمودہ را آزمائش کرشن کار خطا است! ملت میداند