نیرو های امنیتی افغانستان که پس از تاسیس و حمایت جامعه جهانی از آنها در سال 2002 که نخستین گام هایش را برای حفاظت مردم و خاک اش برداشت و توانست در آن زمان نمونه یی خوبی از وحدت میان اقوام افغانستان باشد و قادر به آن شد که اعتماد مردم افغانستان را نیز پس از یک مرحله سیاه تاریخ ( رژیم طالبان) به دست بیارود .
این نیروها با گذشت هر روز با حمایت جامعه جهانی و پشتیانی مردم توانست به یک نیروی قدرت مند در منطقه مبدل شود . اکنون که نیرو های امنیتی افغانستان در یک جنگ فرسایشی و تحمیلی مواجه است و با بیش از بیست گروه تروریستی در منطقه می جنگند و این گروه های تروریستی را که حمایت برخی کشور های منطقه را نیز با خود دارند و به منافع آنان جنگ را در داخل افغانستان گرم نگه داشته اند و همه روزه بیست و پنج درصد زیر بنای افغانستان را از بین میبرند جنگیدن با آنان و اراده قوی برای سرکوبی آنان کار یک نیروی قدرت مند و با اراده به حفاظت از مردم و خاک اش است که نیرو های افغان توانستند این توانایی را در شانزده سال گذشته از خود به نمایش بگذارند .
پس از آنکه در سال 2014 نیرو های خارجی تصمیم به بیرون شدن از افغانستان گرفتند و بیشترین بخش آنان افغانستان را ترک کردند و نقش شان از محاربوی به آموزش مبدل شد گمان ها بر این بود که شاید نیرو های افغانستان نتوانند آنگونه یی که انتظار میرفت از مردم افغانستان در مقابل گروه های تروریستی دفاع کنند این درست در حالی بود که گروه های جنگجوی مخالف حکومت نفوذ شان در حال بیشتر شدن بود و جنگجویان توانایی های خود را در آخرین سطح به کار بردند تا بتوانند از خلای به وجود آمده بخاطر خارج شدن نیرو های خارجی در افغانستان استفاده کنند و خود را به عنوان یک نیروی قوی تبارز بدهند اما نیرو های افغان این آرمان جنگجویان مسلح را به خاک یکسان نموده و توانستند با فدا کاری و جان فشانی شان جلو هر گونه فعالیت های تروریستی آنان را بگیرد و دشمنان مردم افغانستان نتواند به اهداف شوم و سیاه شان برسند .
اکنون نیرو امنیتی افغانستان در مقایسه به نیرو های امنیتی کشور های منطقه ؛ تجهیزات به سطح سازمان ناتو در اختیار دارند و با طیاره های سوپر توکانو و هلیکوپتر های بلک هاک مجهز هستند و از آموزش های خوب نظامی برخوردار هستند میتوانند که دشمن را در هر گوشه یی از افغانستان هدف قرار بدهند .
به اساس آمار وزارت دفاع ملی؛ اردوی ملی امروز دارای 195000 هزار سرباز، بریدمل و افسر بوده که در 7 قول اردو، چهار فرقه (فرقۀ عملیات های خاص، فرقۀ 111 پیاده، فرقۀ 20 پامیر و فرقۀ پولیس نظامی)، دو لوای ضربتی و لوای حمایه تنظیم گردیده اند و امکانات بیشتر را در اختیار دارند.
اما باید فراموش نکرد که دشمنان افغانستان با به کار گیری حملات انتحاری و موتر بمب ها تلاش میکنند که اکنون قدرت خود را به نمایش بگذارند زیرا آنان اکنون توانایی جنگ رو در رو با نیرو های افغان را از دست داده اند چاره یی جز اینگونه اعمال ندارند .
حمایت نیروهای افغان در سال های پسین
نیرو های افغان اکنون که در کنار حمایت های سیاسی و اجتماعی حمایت های جامعه جهانی را نیز با خود دارند توانسته اند با روحیه یی عالی به مبارزه خود ادامه بدهند . چنانچه به تازه گی سازمان ناتو اعلام کرد که تا سال 2020 از نیرو های امنیتی افغان حمایت میکنند که این میتواند فرصتی خوبی برای نیرو های افغان باشد تا بتوانند در این فرصت زمانی آموزش های بیشتر ببینند و امکانات خوبتری را به دست بیاورند .
در حال حاضر چهارده هزار نیروی خارجی در چوکات نیرو های حمایت قاطع در افغانستان مصروف آموزش به نیرو های افغان هستند که در برخی موارد در فعالیت های محاربوی نیز اشتراک میکنند .
حکومت افغانستان نیز در بدل حمایت جامعه جهانی تعهداتی را برای کشور های حامی نیرو های امنیتی سپرده است که از این میان میتوان بر اصلاحات و مبارزه علیه فساد در نهاد های امنیتی یاد کرد که این اصلاحات در برخی موارد نیز عملی شده است . محاکمه چندین مقام بلند پایه یی دولتی به دلیل فساد که این کار در چندین سال پسین بی پیشینه بوده است.
سوق دادن جنرالان به تقاعد به دلیل داشتن سن بیشتر و جایگزینی افراد جوان و تحصیل کرده در کرسی های مهم نظامی از سلسله اصلاحاتی است که حکومت عملی کرده است .
در نتیجه گیری باید گفت که نیرو های امنیتی افغانستان به نیابت از کشور های منطقه و جهان علیه گروه های تروریستی می جنگند زیرا اگر گروه های تروریستی موفق شوند فعالیت هایشان را گسترش بدهند بدون شک که کشور های منطقه و جهان از گزند آن در امان نخواهد بود و تلاش خواهند کرد که افراد بیشتری را به خاک خون بکشانند از اینرو میتوان گفت که مبارزه نیرو های امنیتی افغانستان مبارزه برای حفظ یک ملت نه بلکه برای حفظ ملت هاست .