توزیع پول های بی شمار که تصاویر آن ها سراسر شبکه های اجتماعی را پوشاند، گمان دستبرد کثیف به روند انتخابات رییس ولسی جرگه را به یقین می رساند. در حالی که تلاش ها برای خاتمه ی بن بست جریان دارند، راه حل های دیگری نیز به نظر می رسند که یک مورد را طرح می کنیم.
با تشهیر هویت و تجارت آقای رحمانی و حساس شدن موضع کمال ناصر اصولی، انتخابات رییس ولسی جرگه با حذف این دو تن و نامزدی افراد دیگر، صورت بگیرد. در این صورت نیز رعایت مواردی لازم اند. از جمله به افرادی مجال داده نشود که از رهگذر روابط سیاسی با ارگ، ریاست اجرائیه و غیره یا توانایی های مالی، می توانند سالمیت پروسه های های ملی را خدشه بزنند. چنان چه مشهر شد، پول های آقای رحمانی، مشکل آفرین شدند. تطمیع چند وکیل خودفروخته که برای اخذ پول نیز به پارلمان آمده اند، روی منطق شایسته سالاری سایه می افگند.
قرار است ریاست شورای قانونگذار افغانستان تعیین شود. بنابراین جای هیچ گونه مسخره گی و ریا نیست. قابلیت های ضعیف روسای قبلی پارلمان که یکی به نام 59 نیز مشهور شد، شورای قانونگذار افغانستان را بار ها از اثرگذاری هایی محروم کرد که باید می داشت.
ضعف های روسایی قبلی پارلمان، سبب آلوده گی های کلان سیاسی شدند. عدم مدیریت درست، برای چند ناقل فرصت ساخت با کمال بی شرمی، حذف هویت ملی از تذکره ها را تا میز رییس جمهور، مدیریت کنند.
حساس شدن ریاست اصولی و رحمانی، اگر چنانی که می گذارد بماند، تبعات منفی دارد. بار دیگر موضع گیری های قومی که به نفع هیچ قوم افغانستان نیستند، محاسبات بیرونی را وارد حفره های سیاسی افغانستان می کنند تا با سرمایه گذاری در آن ها، مردم را متفرق بسازند.
این جا سرزمین مردمی است که در آن زنده گی می کنند. تنوع قومی آن در شورای ملی نیز تجلی می یابد. اگر این راه حل بسنده شد، ترجیحاً به اقوامی فرصت داده شود که در بازی های فارسی زبان، قربانی می شوند. نیازی نیست همواره با طرف هایی درگیر شویم که با عدم موثریت اجتماعی، سیاسی و فرهنگی، کمتر از کوچک ترین اقلیت های افغانستان، ظاهر می شوند.
در این کشور، طرف های مهم دیگر نیز زنده گی می کنند که در مجموعه ی 50 قوم و 30 زبان، حتی به نام فارسی زبان، هویت قومی خویش (غیر تاجک) را کاملاً به خاطر دارند و رعایت می کنند.