در این اواخر شماری از رهبران سیاسی کشور که در واقع از بدنۀ دولت به دلایل مختلف به دور رانده شده اند، حکومت و حدت ملی را ناکام خوانده و سر و صداهایی را به راه انداخته و خواهان برگزاری لویه جرگه ی عنعنوی در کشور گردیده اند .
در ارتباط به این که این خواست های سیاسیون منتقد دولت تا چه حدودی واقع گرایانه و به نفع عامه مردم افغانستان می باشد نکاتی چند پیرامون همین موضوع را با شما شریک می سازم.
طبیعتاً آنچه همواره در جوامع پذیرفته شده و شهروندان به آن ارج قایل اند در واقع صداقت در گفتار و عملکرد سیاسیون کشور می باشد طوری که طی یک و نیم دهه ئ اخیر در جریان هستیم متاسفانه سیاسیون و رهبران حکومت های قبلی همواره با دروغ بافی ها و نیرنگ های گوناگون خاک به چشم مردم عزیز ما پاشیده و مسیر آرزوهای بزرگ یک ملت را به بن بست رهنمونی کرده اند.
موضوعی که جداً قابل نگرانی و از سویی هم نوعی خنده آور می باشد این است که یک عده از رهبران سیاسی کشور که تا کنون زخم هایی را که دیروز بر پیکر این ملت زده اند التیام نیافته ، بار دیگر نشه ئ قدرت به سر شان زده است.
بدیهی است که ماندگاری یک نوشتار بر می گردد به واقع بینانه نوشتن و غیر جانب دارانه بودن آن، بناءً بیائید بدون آلایش کارکردهای کسانی را که امروز خواستار تشکیل لویه جرگه ئ عنعنوی اند را در زمان به قدرت بودن شان به بررسی گیریم.
قبل از هرچیزی باید یاد آور شوم که این نوشتار به هیچ عنوان به معنای حمایت از و جانب داری از حکومت فعلی و یا برائت قایل شدن برای آن نمی باشد اما صرف می خواهم با دید باز و گفتار منطقی پرسش هایی را مطرح و به پاسخ آن بپردازم.
–شما سیاسیون معزز و منتقد ما که امروزه خواهان برگزاری لویه جرگه ئ عنعنوی هستید طی دست کم ۱۳ سال حکمرانی تان چه دستآورد قابل لمسی دارید؟
–شما سیاسیون عزیز ما که تحمل ۵ سال دوری از قدرت را ندارید و حکومتی را که به مراتب نسبت به شما پر دستآورد و مؤثر می باشد، غیر قابل قبول و ناکار آمد می پندارید آیا گاهی هم سر درگریبان فرو برده اید که آفرین بر ملت بزرگ و با حوصله افغانستان که ۱۳ سال حکومت تان را با تمام ناکار آمدی های آن تحمل کرد.
–جناب آقای کرزی شما که یک عمر سرقومندان اعلای قوای مسلح کشور بودید و بیشتر از ۱۵۰ هزار سرباز و افسر تا دندان مسلح امریکایی به خاطر حمایت از شما آستین برزده بود چرا حد اقل نتوانستید طالب را نابود و قلع و قم نمائید؟
–لویه جرگه طلبان گرامی اگر از کدام پروژه ملی که طی ۱۳ سال حکمروایی تان و در کنار ملیارد ها دالر کمک خارجی که بدون حساب و کتاب در جیب دولت تان واریز میشد را افتتاح و به بهره برداری سپره اید لطفن نام ببرید؟… همین طور ده ها پرسش دیگر
مطئناً پاسخ های تان به این پرسش ها و ده ها پرسش دیگر از این دست جز سر افگندگی چیز دیگری نخواهد بود و یا ممکن پاسخ هایی داشته باشید اما به هیچ عنوان برای من و ده ها هزار شهروند افغانستان که در این آب و خاک نفس می کشیم و روایت زنده از بی کفایتی های حکومت مؤقت تا همین سه سال قبل می باشیم قابل پذیرش نیست زیرا با سرازیر شدن ملیارد ها دالر کمکهای خارجی اگر ملا نصرالدین هم به جای شما می بود از پس این کار های کوچک مانند برگزاری چند دوره انتخابات سرشار از تقلب می بود.
زیرا در این مدت جز تمدید لین برق ترکمنستان به کشور هیچ اثری از کارهای بنیادی تان دیده نمی شود .
از دید من خیلی مضحکانه است سردم دارانی که هنوز تجربه تلخ دیروز حکومت شان فراموش نشده زبان انتقاد بسوی حکومتی می گشایند که در طول ۳ سال دست کم چندین برابر حکومت های شان دستآورد دارد.
اما جا دارد سیاسیون جوانی که تاکنون تجربه ئ حکومت کردن را ندارند منتقد این دولت باشند و در بهبود حکومتداری تلاش نمایند مگر جالب این است که آزموده ها به کدام رویی هوای نقد و انتقاد را در سر می پرورانند!
وقتی صفحات ذهنم را ورق میزنم در ۱۳ سال حکومت، منقدان حکومت فعلی چیزی بنام دستاورد به نظر نمیرسد اما بر عکس افغانستان شاهد بدترین نوع انتخابات ها در جهان ، فاسد ترین کشور جهان در رشوه و اختلاس ، بزرگترین کشور تولید کننده مواد مخدر و … مبدل گشت.
از سوی دیگر حکومت فعلی با وجود تمام چالش هایی که به آن دست و پنجه نرم می کند پروژهای بزرگ ملی مانند؛ بهره برداری بند سلما ، بند کمال خان ، بند کجکی ، حمایت از سرمایه گذاران خصوصی ، تقویت و ارتقای بودجه ملی ، آغاز برنامه میثاق شهروندی ، جلب حمایت دوباره جامعه جهانی که از عملکردهای حکومت قبلی ناراض و دلسرد گریده و قصد قطع این کمک ها را داشتند و ده ها مورد دیگر می باشد.
همچنین با وجود خروج بیش از ۱۳۰هزار نیروی خارجی تلاش در جهت ثبات کشور که این در ذات خویش امر عادی نیست از دست آوردهای حکومت فعلی می باشد که عمر آن به یک بر سوم عمر حکومت آقای کرزی و تیم همکارش نیست.
امیدوارم که مردم عزیز ما دوباره فریب مکاره گی های سیاسی افراد بدنام کشور را نخورده و کشور را به بن بست رهنمون نشوند زیرا عقلان گفته اند که :« آزموده را، باز آزمودن خطاست»!