آخرین انتخابات ریاست جمهوری که منجر به حکومت وحدت ملی شد، به گونه ای آخرین اعتماد ملی بر پروسه ی رای دهی نیز شمرده می شود. در وضعیتی که جغرافیای موازی اقتدار مخالفان مسلح، به حد پنجاه درصد می رسد و از قبل آشکار کرده اند که مجوز نمی دهند، تمام امید ها بر منطقه یی بسته شده است که حاکمیت دولت سراپا ائتلافی را می سازد.
تیم «اصلاحات و همگرایی» به رهبری داکتر عبدالله که متشکل از عوامل بحران افغانستان است، با مهارت های سیاسی و تبلیغی، موفقانه وارد فضای ارگ می شود. متاسفانه موضعگیری دوستان خارجی که می توانست جلو چنین فاجعه ای را بگیرد، تکرار اشتباهی شد که یک سوی دیگر تنازع را که عامل بربادی مملکت در چهار سال حکومت تنظیمی بود، از کولاب به ارگ آوردند و بدون سنجش موثریت و کارایی ها، حمایت کردند. فشار های جهانی، به ویژه امریکا برعکس شدند، بنابراین عبدالله با اعضای تیم اش که با افرادی چون محمد محقق از سرسپرده گان ایران، روسیه و کشور های مغرض ضد افغانستان می باشند، بار دیگر تحمیل می شوند.
فراموش نکنیم که بازی های فرهنگی باند شر و فساد و سوء استفاده از تعییناتی که با حمایت جامعه ی جهانی صورت گرفتند، در بزرگ نمایی های قسم معمول، هم خارجیان را فریفتند و هم باعث شدند با ایجاد ذهنیت های ناشی از آن ها، تیم «تحول و تداوم» را متهم به گرایش های سکتاریستی کنند.
پخش کلپ صوتی امرخیل، مهمترین دست آویز تیم عبدالله بود. در حالی که نمایش ویدیو های مستند آرای جعلی به نفع داکتر غنی را به گسترده گی پخش می کردند، تیم «تحول و تداوم» نتوانست از مثال هایی بهره ببرد که در سوی عبدالله، کاملاً شبیه به اتهامات خود شان بودند.
اسناد زیادی بروز شدند که نشان می دادند جعل آرا به نفع عبدالله، وحشتناک است. افزون بر این، در حالی که از کلپ موضع فردی امرخیل استفاده ها کردند، ادبیات کریه اعضای تیم عبدالله با اشخاصی چون محقق که دکتور غنی را مستقیماً توهین می کرد و با مزدورانی چون مجیب الرحمن رحیمی، توهین مستقیم به اکثریت مملکت شمرده می شوند، تیم تحول و تداوم را جدی نساختند برای یافت این پرسش سعی کنند که کلپ صوتی امرخیل را چه گونه به دست آورده بودند؟
سیستم پیشرفته ی شنود تیلیفونی که بدون هدایت وزارت مخابرات و شرکت های مخابراتی کار می کند، فقط در اختیار ریاست امنیت ملی افغانستان قرار دارد. وابسته گان جمعیتی و شورای نظاری تیم عبدالله که از گماشته گان متعهد یک قوم و منطقه به شمار می روند، در نهادی که به نام ملی رسمیت دارد، با مواضع جناحی، هر چه از دست شان ساخته می شد، در اختیار عبدالله قرار می دادند.
تجربیات سالیان اخیر ثابت کرده اند که سیستم آلوده ی دولتی افغانستان بر اثر افراد و اشخاص وابسته، دولت را با چالش های مدیدی مواجه خواهند کرد. تعهد آنان به افراد و جناح ها که تحمیل و ابقا شده اند، محرمیت های دولتی را به نفع طرف های متخاصم مستعمل می کنند. همین حمایت درونی بود که عبدالله را تشویق می کرد از حکومت موازی صحبت کند. در چنین شرایطی که ضعف های آشکار داخل نظام، دولت را تهدید می کند، حدیث کارایی، قصه ی مفت ترین هاست.
طومار درازی که همایون همایون از آدرس به اصطلاح ائتلاف بزرگ ملی ارایه کرد، می تواند نمونه ی استفاده ای نیز باشد که افراد وابسته از داخل دولت در اختیار مخالفان قرار می دهند.
در حالی که اثرات تبلیغات و فشار های داخلی بار دیگر مدیریت ملی را به انعطاف واداشته اند و این، نشانه ی تمایل برای کسب اقتداری ست که بیش از همه تحت تاثیر تنظیمیان وابسته قرار خواهد گرفت، حداقل وقایه در برابر سوء استفاده های مخالفان، سیستم نظارتی دولتی با اعمال فشار است که واضح سازد درز های خیانت آمیز منجر به از دست دادن کار و محاکمه می شوند.
قاطعیت هایی که گاه باعث دلخوری مردم شده اند، بهتر است در مورد افرادی نیز اعمال شوند که موضع افغان ستیز دارند. حکومت، اگر توازن حمایت را از دست دهد و با سقوط در نمونه هایی حکومت کرزی اغماض کند، سوء استفاده از دولت، به وسیله ی فشار مداوم داخلی مبدل می شود.
تحلیل این مقاله با تبیین این حقایق به همراه بود که حذف مسوولان وابسته که از همه سو حمایت می شوند، آشکار است، اما میکانیسم بدیل که به جای یک وابسته ی تاجک، از غیر وابسته ی تاجک استفاده شود، می تواند شامل پشتون ها و اقوامی نیز باشد که از رهگذر تعویض، بهانه های اتهام گرایش تباری را خلق می کنند.
دولت کنونی با وضعیت عجیب داخلی، هر قدر با تدبیر عمل کند، نصف بدنه ی آن با تعهد سکتاریستی، مانع تطبیق اجندای دلخواه می شود. در آستانه ی انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری که در این نوبت نیز عاری از تهدیدات میان تهی نخواهند بود، اصلاح محور های مهم امنیتی و نظارتی، اولویت دارد.
ورود با جا های خالی، هنوز که هیچ نشده، دولت را با حفره هایی مواجه می کند که با فرو رفتن در آن ها، وقت و توان را از دست می دهد. بدتر از همه، چالش های مسوولان وابسته اند که ستیز سیاسی آنان با دولت، گاه ماهیت افغان ستیز نیز دارد. همین همایون همایون که قرار است ریکارد وابسته گی جدیدی برقرار کند، سر سفره ی آخوند های ولایت فقیه نیز نشسته است.
شرح تصویر:
همایون همایون با وکیله ای که از روی جاده به پارلمان رفت، اما از مدرک حمایت و توزیع پول های سفارت ایران در شورای ملی، لیاقت سلفی با دیگران را نیز یافته است.