پس از حملات 11 سپتمبر در سال 2001 میلادی امریکا زیر عنوان مبارزه با تروریزم، برچیدن دامنۀ ناامنی و مقابله با تهدید بزرگ القاعده که جهان را جداً تهدید می کرد در همآهنگی و همکاری با ائتلاف شمال وارد کابل گردید و گلیم طالبان را در فاصلۀ زمانی 24 ساعت از بیشترین نقاط افغانستان برچید و به همین ترتیب دخیل در قضیۀ افغانستان گردید.
با آن که حضور 17 سال حضور امریکا در افغانستان با چالش ها و کاستی های فراوان همراه بود و آنچه را مردم افغانستان توقع داشتند بر مرام آنان نگردید ، مگر با آنهم دستآوردهای مثبتی را نیزدر پی داشت که در ذیل به برخی از آنها اشاره می نمایم.
_ تشکیل حکومت مؤقت ، انتقالی ، برگزاری انتخابات و تعین رئیس جمهور منتخب در افغانستان:
بدون شک یکی از کلانترین دست آوردهای حضور سال امریکا و جامعۀ جهانی تشکیل حکومت مؤقت و انتقالی از طریق جلسۀ بن و همچنین مؤفق شدن به برگزاری چندین دوره انتخابات ریاست جمهوری ، شورای ملی و شوراهای ولایتی می باشد که ادامۀ آن تا کنون مسئولیت حفاظت از ارزش های ملی و میهنی این کشور را به دوش دارد.
_ تشکیل ، تجهیز و تمویل نیروهای امنیتی دفاعی افغانستان:
پس از حضور جامعه جهانی و امریکا در سال 2001 میلادی، در افغانستان و تشکیل حکومت مؤقت یکی از کارهای بنیادی امریکا در این کشور کمک های مالی وافر غرض دوباره برپا ایستادن نیروهای قوای مسلح افغانستان که کاملاً از هم پاشیده بود ، می باشد که کار با پشتکار و تلاش مارشال افغانستان نخستین کندک های تعلیمی اردوی ملی بنیانگذاری گردید که امروز در نبود بیش از صد هزار نیروی حافظ صلح توانسته است در برابر تروریستان ایستاده گی نمایند و این یکی از ملموس ترین دست آوردهای حکومت افغانستان و حضور امریکا در افغانستان می باشد.
_توجه جدی به آموزش و پرورش:
سیستم معارف کشور که در زمان حکومت طالبان کاملاً از میان رفته بود بعد از آمدن نیروهای امریکایی و جامعۀ جهانی دوباره احیا گردید و امروزه میلیون ها کودک و نوجوان دانش آموز در سراسر کشور مصروف فراگیری آموزش و پرورش در کشور می باشند.
_ بهبود در وضع تحصیلات عالی:
افغانستان که در گذشته به شدت از نبود کادرهای جوان مسلکی و تحصیل یافته رنج میبرد پس از حضور امریکا و تشکیل حکومت مؤقت تا اکنون توانسته است جوانان را به سمت و سوی تحصیلات عالی در حد لیسانس ، ماستر و دوکتورا پرورش دهد که این کار در واقع افغانستان را به سمت روشنایی و ترقی رهنمون می گردد.
_بهبود در عرضۀ خدمات صحی :
خدمات صحی که یکی از ارکان مهم سلامت یک جامعه را شکل می دهد نیز بخش دیگری است که حکومت های پسا طالبانی به آن جداً توجه مبذول نموده و آن را با کمک های مالی جامعه ملل و کشورهای کمک کننده از حالت اسفبار زمان طالبان در سطح قناعت بخشی قرار دارد.
_ رشد و توسعۀ تجارت:
در زمان طالبان تمام زیربناهای اقتصادی کشور از هم پاشیده بود حالا 17 سال پس از فروپاشی رژیم طالبان در شهر های بزرگ کشور فابریکات صنعتی بزرگ ، متوسط و کوچک از سوی تاجران ملی کشو راه اندازی گردیده و و زمینۀ کاریابی برای ده ها هزار تن را فراهم نموده است.
همچنین در سایر بخش ها مانند ورزش و غیره نیز پیشرفت هایی صورت گرفته است اما در مقایسه با حجم کمک هایی که در زمان حکومت آقای کرزی به افغانستان صورت گرفته ناچیز می باشد ، با آن هم ما امروز توانسته ایم در حد مطلوبی قرار داشته باشیم اما متأسفانه هنوز هم موضوع تروریزم و طالبان همچنان لاینحل باقی مانده است.