حکومت وحدت ملی غرض تسریع روند گفتگوهای صلح دست به تشکیل شورای مشورتی صلح زد که شامل نماینده گان احزاب سیاسی و اقشار مختلف اجتماعی دیگر از سراسر کشور می باشد.
در فهرست 31 نفرۀ اعضای این شوراء افراد دولتی و غیر دولتی حضور دارند که هفده عضو آن شامل چهره‌های مطرح جهادی و اعضای دولت قبلی افغانستان می باشند.
عطا محمد نور ، صلاح‌الدین ربانی ، حامد کرزی ، صبغت‌الله مجددی ، عبدالرب رسول سیاف ، گلبدین حکمتیار ، محمد کریم خلیلی ، محمدآصف محسنی ، یونس قانونی ، حامد گیلانی ، حاجی دین محمد ، اسماعیل‌خان ، سید منصور نادری ، عبدالهادی ارغندیوال ، آمنه افضلی ، صدیقه بلخی و امرالله صالح رهبران جهادی و اعضای دولت قبلی هستند که نام شان در این فهرست دیده می‌شود.
علاوه بر رهبران جهادی ، رئیس جمهور غنی و معاونین وی ، روئسای مجلس نمایندگان ، مشاور امنیت ملی و قاضی‌القضات از جمله مقام‌های بلندپایه ای هستند که نام‌شان در فهرست شورای مشورتی صلح دیده می شود.
این شوراء پس از آن ایجاد گردید که رئیس جمهور غنی در نشست ژنو طرح جدید حکومت را برای مذاکره با گروه طالبان اعلام کرد و اکنون ایجاد شورای مشورتی صلح و تعیین گروه مذاکره‌کننده با طالبان، بخشی از این طرح جدید است که رئیس جمهور غنی از آن به عنوان نقشۀ راه صلح نام برده بود.
حکومت افغانستان وظایف این شوراء را در بخش های؛ ارایه مشورت‌های سازنده به رهبری دولت ، بررسی و ارزیابی پیشنهادهای کمیته های کاری صلح ، ارایه برنامه و چارچوب مذاکرات و نیز نظارت از تحقق روند مذاکرات صلح خلاصه کرده است .
به راستی هم مسئله صلح افغانستان یک روند کلان می باشد که شورای عالی صلح به تنهایی نمی تواند از عهدۀ آن برون آید بناءً می توان گفت که ایجاد تیم مذکره کننده با طالبان به رهبری عبدالسلام رحیمی ، رئیس دفتر ریاست جمهوری و تشکیل شورای عالی مشورتی صلح با ترکیب تاثیر گذار ترین چهره های سیاسی و جهادی کشور میتواند بن بست صلح را بشکند.
حکومت وحدت ملی با ایجاد شورای مشورتی صلح توانست به تمام انتقاد های احزاب سیاسی و چهره های مطرح پایان داده و جدیت خویش را در گفت و گوهای صلح و دریافت راه حل مناسب برای دست یافتن به آن نشان دهد زیرا در حال حاضر تمام جریان های سیاسی می توانند طرح ها و نظریات شان را از طریق شورای مشورتی به حکومت و هیئت مذاکره کننده با طالبان ارایه نمایند.
هرچند گروه طالبان بارها به صورت خود خواهانه و غیر منطقی خواهان مذاکرات رو در رو با امریکا گردیده اند و نماینده ویژه امریکا در مورد صلح افغانستان نیز با آنان دست کم دوبار دیدار و گفتگو نموده است اما باید گفت که صلح بین الافغانی مناسب ترین گزینه برای استقرار صلح دایمی در افغانستان می باشد.
تجربه ها نشان داده است که طالبان همواره از جانب خود حرفی برای گفتن ندارند اما امید ها بر آن است که اینبار بتوانند از زیر بار پاکستان ، ایران و روسیه برون آمده و تن به گفتگوهای صلح دهند.