شدت گرفتن پروسه صلح و افزایش خوشبینی ها از طرف گروه های ذینفع درین پروسه پاکستان را دست و پاچه نموده است. از زمانی که نماینده ویژه ایالات متحده آمریکا آقای زلمی خلیلزاد گفتگو های صلح را در قطر با نماینده گان طالبان به رهبری ملا غنی برادر آغاز نموده است دیده میشود که نقش پاکستان با وجود که یکی از حامیان درجه نخست مالی ، سیاسی و فکری گروه طالبان است درین پروسه منتقی است.
زیرا پاکستان در سال های اخیر تحت عنوان مبارزه با تروریسم توانست میلیون ها دالر را از طرف ایالات متحده آمریکا بدست آورد اما برعکس بجای استفاده آن پول علیه نابودی تروریسم آنرا در رشد و تقویت تروریسم جهانی بکار برد. اکنون دیده میشود که دیگر پاکستان با وجود که نقش تاثیر کننده در ثبات منطقه دارد از دید ایالات متحده امریکا، افغانستان و کشور های دیگر جهان که از ناحیه تروریسم آسیب پذیر اند به دور شده است.
دولت افغانستان با توجه به نقش پاکستان در چند سال گذشته با اتخاذ سیاست نرم و سخت خواسته است تا پاکستان را وا دارد تا درین پروسه به منظور محو تروریسم جهانی که پاکستان خود همچنان از ان ناحیه آسیب پذیر است قناعت بدهد تا در پروسه صلح افغانستان همکاری های صادقانه داشته باشد اما پاکستان بر خلاف وعده های خود مبنی بر همکار بودن در پروسه صلح برعکس به شدت تیر شدن روابط خود با افغانستان پرداخته است بعد از آخیرین سفر ریس جمهور غنی به پاکستان دیده شد که پاکستان خود را در یک تنگنا قرار داده است و نقشش درین پروسه در حاشیه است . به همین دلیل به منظور شناسانیدن جایگاه و نقش خود درین پروسه توسط گروه مسلح طالبان دو حمله بزرگ تهاجمی و انتحاری را در شهر کابل و غزنی به انجام رسانید.
در اخیرین گذارش های دیده میشود که پاکستان به نماینده گان طالبان اظهار داشته است تا مدت تا معلوم از نشستن روی میز مذاکره با حکومت افغانستان خود داری نمایند . گفته میشود که این خواست پاکستان از سوی یک تعداد رهبران با نفوذ طالبان چون ملا هیبت الله و ملا یعقوب و ملا غنی وبعضی دیگرآنها قبول و یا رد شده است . در عین حال این کنش ها بیانگر ایجاد شگاف ها و چند دستگی در میان گروه طالبان شده است.
افزایش نگرانی های پاکستان و ایجاد چند دستگی در میان رهبری گروه طالبان از طرف موفقیت حکومت وحدت ملی را نشان میدهد زیرا تا حال این حکومت افغانستان بوده است که از موقف گیری ها خود به شدت حفاظت نموده و طبق نقشه راه صلح خود به این کار ادامه میدهد. شدت یافتن نگرانی های پاکستان در مورد پروسه صلح افغانستان بعد از آخرین سفر ریس جمهور غنی به این کشور و واکنش های پنهانی پاکستان به سوی طالبان و ایجاد شگاف ها و چند دستگی در میان گروه طالبان بدون شک که موقف گیری های گروه مسلح طالبان را در این مقطع زمانی که این پروسه در یک مرحله اساس خود رسیده است ضعیف خواهد نمود. زیرا فشار های که از سوی ایالات متحده امریکا بالای گروه طالبان وارد میشود در تقابل با فشار های است که از سوی پاکستان وارد میشود به همین دلیل گروه طالبان مجبور میشوند تا در موقف گیری های خود نسبت به گذشته نرمش نشان دهند. زیرا گروه طالبان به هیچ وجه نمی خواهند جانس که امروزه ایالات متحده آمریکا روی دست آنها گذاشته از دست بدهند زیرا از دست دادن این جانس نابودی کامل آنها تلقی خواهد شد. روی هم رفته باز هم پاکستان در این مبارزه به ناکام خواهد ماند و تلاش هایش نتیجه موثر نخواهد بخشید