نهمین دور مذاکرات صلح پنج شنبه هفته بیش میان گروه مسلح طالبان به رهبری ملا برادر و نماینده ایالات متحده آقای زلمی خلیلزاد آغاز شد گفته میشد که این دور مذاکرات شاید مرحله پایانی بر سر توافق صلح میان طرفین باشد اما با گذشت هشت روز مذاکره تا کنون نتیجه درست و واضح از این دوره مذاکرات در دست نیست. با وجود آن گفته میشود که توافق نامه میان آمریکا و گروه مسلح طالبان نهایی شده و تا چند روز دیگر به امضا خواهد رسید ولی موارد اختلافی تا هنوز با پرجاست ایالات متحده آمریکا در تبانی با حکومت وحدت ملی شرط امضاء توافق نامه را از جانب آمریکا آتش بس دایمی اعلان نموده است اما گروه طالبان تا هنوز با این مورد توافق ننموده و در ضمن به ادامه جنگ و خروج کامل نیرو های خارجی از افغانستان تأکید می نمایند بر خلاف آنچه آمریکا در تلاش حفظ خود در افغانستان میباشد.طالبان به این عقیده اند که در صورت توافق آتش بس حکومت وحدت ملی انتخابات را برگزار خواهد نمود که در نتیجه تلاش های گروه طالبان در مذاکرات صلح را منتفی خواهد نمود روی همین دلیل گروه مسلح طالبان آتش بس را بعد از ایجاد حکومت موقت و به رهبری آن درست میدانند. اما این طرف حکومت وحدت ملی برگزاری انتخابات را تحکیم دموکراسی و مردم سالاری دانسته و تلاش می نماید تا انتخابات در وقت معینه آن برگزار شده و در ضمن صلح نیز به معنی واقعی آن تحقق یابد.
سوال اصلی اینجاست که برای مردم افغانستان کدام یک از دو مورد مهم است ، انتخابات یا صلح با حکومت موقت؟
با گذشت نو دور مذاکرات صلح ، نشست های بین الافغانی و یک بار هم به تعویق افتادن انتخابات تا کنون نتیجه موثر از این مذاکرات بدست نیامده است و از طرف ایالات متحده آمریکا با گروه طالبان روی موارد به توافق رسیده است که منافع ایالات متحده آمریکا را حفظ میکند و روی مسایل مربوط به مردم افغانستان تا کنون بحث های جدی صورت نگرفته است زیرا ایالات متحده و جامعه جهانی بر خلاف خواسته گروه طالبان متعقد اند که پروسه صلح از مسایل داخلی افغانستان بوده و متعلق به حکومت این کشور میباشد. چنانچه وزیر خارجه روسیه در اخرین سخنرانی خود به این امر تأکید داشته است. از طرف دیگر طالبان تا کنون از خواسته های خود یک گام هم عقب نکشیده اند و بر خلاف خواسته های حکومت افغانستان بر خروج کامل نیرو های خارجی و ایجاد حکومت موقت تاکید دارند. اما حکومت وحدت ملی تاکید بر برگزاری انتخابات دارد زیرا متعقد است که گروه طالبان بر خلاف منافع مردم افغانستان تلاش برای بقای خود و تحقق خواسته های خود دارد. گرچه صلح از اولویت های حکومت افغانستان به شمار میرود اما صلح که نظام را متزلزل نموده و دستاورد های یک و نیم دهه را زیر سوال ببرد غیر قابل قبول برای مردم افغانستان است.حکومت افغانستان برگزاری انتخابات را بر اساس قانون اساسی کشور حق مسلم مردم افغانستان دانسته و آنرا تحکیم دموکراسی و نظامند شدن کشور میداند به همین دلیل ایجاد حکومت موقت را به سود کشور نمی داند زیرا با ایجاد حکومت موقت نظام که دستاورد 18 سال تلاش مردم افغانستان و جامعه جهانی است را دچار دگرگونی های میکند که ممکن باعث به بحران رفتن بیشتر کشور گردد و از طرف خروج زود هنگام نیرو های خارجی را به سود کشور نمی داند به دلیل این که در کنار گروه مسلح طالبان گروه های تروریستی دیگر از قبیل گروه تروریستی داعش و دها شبکه های دیگر در افغانستان فعال اند و در صورت ایجاد حکومت موقت و بوجود آمدن خلاء امنیتی این گروه ها میتوانند از آن به تقویت خود استفاده نموده و به نا امنی کشور بیشتر بی افزایند. تلاش حکومت وحدت ملی بر آن است تا گروه طالبان هر چی زودتر و قبل از برگزاری انتخابات بر سر میز مذاکره نشسته و با در نظر داشت خواسته های معقول مردم افغانستان و حفظ نظام جمهوریت به توافق رسیده و در انتخابات شرکت ورزند تا حکومت بعدی بر اساس رای مردم بدون توافقات پشت پرده شکل بگیرد. اما گروه طالبان پیوستن به دولت را قبول ندارند و خواهان امارت خود میباشند آنچه که نظام جمهوریت را زیر سوال میبرد که به هیچ وجه قابل قبول به مردم افغانستان ، احزاب سیاسی و حتی ایالات متحده و جامعه جهانی نخواهد بود.
در یک نتیجه گیری کلی گفته میتوانیم که عدم عقب کشیدن طالبان از خواسته های شان میتواند این پروسه را به تعویق بی اندازد . روی همین دلیل حکومت افغانستان بر اساس قانون اساسی نمیتواند سرنوشت مردم را در خلاف مشروعیت نظام قرار داده و انتخابات را برگزار ننماید.