عبدالله، د باندنیو چارو وزارت ته له هر ډول مقرریو نه د ځان ساتلو ګواښ کړی

ډير د ډيران چټله پشی دې له ځان جوړ کړی کور دې وران او همکاران سره له تا دې بېخ او ريښه ورکه سه د غلام بچيه، تاته خپله د بل په ډالرو نيکټايي او ولس ته په دې
باريک وخت کې ستا ډله مهمه ده خپله اډوکي د بل ټه غوښه کې ويني خائنه.

ډاکترعبدالله باید پوه شی چه ددی نه وروسته د دولت مامورین په اهلیت راځی نه په سفارش او ډله بازیو . دولت سهامی شرکت نه دی ، دولت یوه اداره ده چه د اهلیت او ظرفیت په اساس بشری قوه په کښی استخدام کیژی . دغه د سهامی شرکت تصور د کرزی د دوری دحکومت تعریف ؤ ، هغه وخت کی داکتر عبدالله وزیر خارجه ؤاو دبن د کنفرانس نه وروسته دافغانستان موقتی حکومت دیوه سهامی شرکت په شکل جوړ شو او تر ۲۰۱۴ کال پوری یی دوام وکړ ، نور نو بس دی د تغیر او تحول او توسعی اصل باید داکتر عبدالله ومنی ، جامعه او یو حکومت همیشه په یوه حالت نه پاته کیژی ، باید مثبت بدلون او انکشاف خواته حرکت ولری ، کوم حرکت چه اشرف غنی یی غواړی ، چه د افغانستان حکومت اودولت د فساد نه باید خالی شی، با اهله او باظرفیته نیروی بشری د نا اهله او فاسدی بشری قوی په ځای را منځ ته شی ، موازی ادارات ادغام شی او یا حداقل اختصار شی ، معاشات توازن ومومی ، افراط او تفریط په معاشاتو کی محو شی ، همدا راز تورم پرسونل اصلاح شی او….. دغه اصلاحات اشرف غنی غواړی او دافغانستان په ګټه دی او دملت تاریخی غوښتنی دی .
که رښتیا خبره وشی هغه داچه د کرزی دوخت ټول لوړرتبه چارواکی د کرزی او ډاکتر عبدالله په شمول ضرورت لری چه یو دوه کاله حد اقل د اشرف غنی نه د ښی حکومت داری ، ملی مدیریت ، او د ملی رهبری ، موفقه حکومت ، د بین المللی اړیکو او داسی نورګن شمیرموضوعاتو کی د زده کړی دپاره د ډاکتر اشرف غنی شا گردی وکړی .
تاسی اکثرآ د مسلک خلاف په دولتی وظایفو کی لګیا اشخاص غواړی په دولت کی دوام داره غټی دندی په لاس کی ولری دا غوښتنی خو نه د افغانستان اساسی قانون منی او نه هم دافغانستان ملی منافع آو نه هم منطق دا ایجابوی ، باید چه هر څوک د خپل مسلک ، تحصیل ، او کاری لاسته راوړنو په اساس مسؤلیت پذیره اوسی . د وزارت خارجه لاسته راوړنی ،د خدماتو کیفیت ، دپرسونل د سواد ، مسلک او تجربی سطحه هم معلومه ده ، د فساد اداری وضعیت هم واضح دی ، ډاکتر اشرف غنی غواړی چه دغه ستونځی حل کړی نه تنها په وزارت خارجه کی بلکه په نورو وزارتونو کی هم ، او دادده صلاحیت دی ، نو دهغه د دغه هلوځلو په مقابل کی دریدل د افغانستان د ملی منافعواو اساسی قانون په مقابل کی دریدل دی ، بهترهده چه داکتر عبدالله نور د لنډه غرو ملګرتیا پریږدی ، هغه لنډه غر چه کله دده په زړه چوکی ورته په لاس نه ورځی نو بیا د کابل نه وزی یوه ولایت ته ځی ترڅو عامه خلک د حکومت خلاف وپاروی ، او څنګه چه د افغانستان خلک اوس ډیر بیداره دی دا پارونی هم نتیجه نه ورکوی او بیا بیرته کابل ته سر ښکته راګرزی . باید د تغیر اصل ومنل شی ، د افغانستان ملت هغه د ۴۰ کلونو مخکی ملت نه دی ، دا تش د ادعا په بنا سیاسیون یی هریو جدا ډیر ښه تللی دی ، چه څوک ملی منافعو ته ژمن دی او څوک خپل شخصی ګټو ته