شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح وتغییر

شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح وتغییر که متشکل از 41 سازمان و نهاد مدنی است از بدو شکل گیری تا کنون، در راستای اصلاح جامعه، تلاش های خسته نا پذیری را  انجام داده است.

این شبکه با در نظر داشت اسناد بین المللی و مورد توافق جامعه جهانی، حق کار را، یک حق اساسی برای هر انسان می داند و معتقد است که همه افراد می بایست از شرایط  مناسب و عادلانه ی کاری خاصتاً محیط  مصؤن کاری و حق تشکیل اتحادیه های تجاری و مشارکت در این اتحادیه ها  به میل خود بهره مند باشند و دولت نیز مکلف به رعایت این حقوق میباشد .

همچنین شبکهٔ فعالان جوانان برای اصلاح و تغییر، هم پای سایر نهاد های مدنی در جای جای جهان معتقد است که بازار کار، باید بدون هر گونه تبعیض نژادی، زبانی، مذهبی، جنسیتی و … برای هر فرد قابل دسترس و بر اساس فرصت های مساوی باشد . طوریکه از موجودیت تدابیر خاص به منظور تسهیل و دسترسی افراد معلول به بازار کار نیز حصول اطمینان گردد .

در حالیکه حق کار برای تمام افراد بشر به رسمیت شناخته شده، از این رو شبکه ی فعالان جوان برای اصلاح و تغییر مطالب زیر را به عنوان دید گاه ها و مواضع خود همزمان با روزجهانی کارگر اعلام میدارد :

1ـ وجود 8 میلیون بیکار در کشور(بر اساس اعلام وزارت کار و امور اجتماعی) یک فاجعه به حساب می آید که نتیجه سوء تدبیر و عدم استفاده از ظرفیت ها توسط مسئولین می باشد.

شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح و تغییر، این وضعیت را برای آیندهٔ کشور  خطرناک دانسته و خواهان ایجاد تحولات بنیادین در این راستا است. لذا دولت و وزارت کار و امور اجتماعی به عنوان نهاد متولی مسائل کار و کارگران، موظف هستند تا از تمام ظرفیت خود برای ایجاد اشتغال زایی مؤلد استفاده نمایند.

2ـ شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح و تغییر امیدوار است تا رفته رفته زمینهٔ فعالیت برای شرکت ها وفابریکات  اقتصادی مؤلد در کشور که می تواند زیر ساخت های توسعهٔ افغانستان را تقویت نماید فراهم شده و فعالیت های اقتصادی غیر مؤلد که به عنوان مسکن از آن استفاده شده ( از قبیل واردات کالا از خارج به جای تولید آن در کشور) و در تولید ناخالص ملی سهم ندارند و سرانهٔ درآمد های اساسی در کشور را افزایش نمی دهند، جای خود را به تولید بدهند.

3ـ شرایط محیط کار برای کارگران کشور هرگز متناسب با استاندارد های جهانی نیست و چنین وضعیتی، بهره وری نیروی کار را به شدت پایین می آورد. لذا دولت باید شرایط محیطی مناسب از قبیل استانداردهای امنیتی، بیمه و … را در محیط های کاری فراهم نماید.

4ـ نداشتن امنیت شغلی، بیم از عدم تأمین مالی کارگران در ایام تقاعد، عدم توجه به افراد آسیب دیده در محیط کار و صدها دغدغه دیگر، مشکلاتی است که نیروی کار کشور را می آزارد و بخش عمده ای از این دغدغه ها به واسطه نبود قانون مناسب و شایسته در این زمینه است.

شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح و تغییر از نهاد های قانونگذار می خواهند تا در این زمینه با نگاه کارشناسانه به تصویب قانون اقدام نموده و دولت و نهاد های اجرایی و بنگاه های اقتصادی کشور را مکلف به رعایت حقوق کارگران نمایند.

5ـ رساندن صدای کارگران کشور به مسئولین و دنیا، یک ضرورت است. لذا تشکیل اتحادیه ها و سندیکاهای کارگری یک ضرورت در جهت تأمین منافع نیروی کار کشور تلقی می شود.

6ـ شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح و تغییر، از جامعه جهانی و نیز دولت افغانستان می خواهد تا با حمایت از سرمایه گذاری های سکتور خصوصی، از تمام ظرفیت های اقتصادی کشور برای اشتغال زایی در زمینه های زارعت مدرن، فعال سازی فابریکه ها و معیاری سازی بنگاه های اقتصادی استفاده نمایند.

7ـ وجود شغل های کاذب همچون تبادله اسعار در کنار سرکها، دست فروشی، تکدی گری و همچنین واردات بی رویه به جای تولید … که زمینه های رکود اقتصادی کشور را تقویت می کند، به عنوان آفت های اقتصادی باید مورد توجه قرار گیرد و دولت ضمن مبارزه با این گونه فعالیت ها، باید زمینه اشتغال مؤلد را برای کلیه اتباع افغانستان فراهم آورد.

8ـ حضور نیروهای کار ارزان خارجی موجب شده است تا فرصت های شغلی زیادی ار هموطنان ما گرفته شود و وزارت کار و امور اجتماعی باید نسبت به ساماندهی اشتغال اتباع خارجی اقدام جدی نماید.

9ـ استفاده از کودکان در فعالیت های اقتصادی و عدم دسترسی آنها به تعلیم و صحت در سایه انجام فعالیت های غیر استاندارد کاری و در شرایط نا مطلوب، خلاف قانون و خلاف حقوق انسانی می باشد و ودولت و جامعه جهانی همکار، باید نسبت به این قضیه توجه جدی از خود نشان دهند.

ومن الله التوفیق

شبکهٔ فعالان جوان برای اصلاح وتغییر

سه شنبه 16 حمل 1393 هجری – خورشیدی برابر با 6 می 2014 میلادی

تالار مؤسسه تحصیلات عالی گوهر شاد – کابل – افغانستان

ځواب دلته پرېږدئ

ستاسو برېښناليک به نه خپريږي. غوښتى ځایونه په نښه شوي *