عزیز خواهر!
هیچ وقت نه خواهی کلان شوی
در این خاک در این سر زمین زن بودن ات جرم است
بگذار کودک بمانی به این دوران زنده گی
کودکانه فکر کنی
جز داشتن یک بازیچه دیگر آرزوی نباشد بر دلت
خواهر اکم!
امروز یاد بیگیر که بازیچه هایت را چگونه
ناز دهی
یا هم لالای لالای که مادر به تو خوانده برایش بخوانی
چون فردا مردم این سر زمین نغمه های دیگری به تو
میسرایند و تو میشوی بازیچه این زمانه
اگر زخود آگاه شوی ترا سنگ سار کنند
اگر خواهی معلم شوی یا هم داکتر نامراد شده آرمان به دل به خاک سپرده میشوی
چون امیدی برای برگشت به منزل را نداری
انتحار در کمین است و تو شکار خواهد شدی
در کنار جاده مادرت جنازه یی بی سر پای تره پیدا خواهد
و آن وقت بسر بزند دخترم چی شده تره
خواهراکم!
میدانم حالا هم این همه از تو دور نیست
عجب چی زیبا چادری بسر کردی
مگر تو میدانی صد ها خواهرت قربانی همین چادری ها شدند
یکی سنگ سار بازیچه خلق با همین چادری پوشیده
دیگری تیرباران در پیش چشم عام
جرم شان چی بود؟
من هم نمیدانم اگر فردا تو هم سوالی کنی
کسی سوال را جواب نمیدهد که
بی جواب باشد
راستی تو گناه یی نداری تو تصویر فردای خود را تصور کردی
شاید چون هزار امیدی داری بر بزرگ شدن
گاهی تصور داکتر بودن ات گاهی هم معلم شدن ات
ولی افسوس تو نمیدانی به سر زمین زاده شدی
که هر قدم ات جرم هر گفتن کفر هر خواستن ات لگه ننگ است
سر زمین که از زن ننگ دارند و از بودن اش ننگ کردن
ولی صد ها شهید دادن به خاطر زن و ناموس
سر زمین که دیروز برای ناموس خود جنگیدن
امروز ناموس خود را بینی بردند و به غربی ها
روان کرده که بینی برایش درست کنند
سر زمین عجیب است نی
خواهراکم : با این همه تو چطور چادری بسر کردی
مگر زود خواستی بزرگ شوی
من هم چو تو بود به یاد دارم
پاپوش های مادرم را بار بار به پا کرده
تمنا کرده بودم زود بزرگ شوم
ولی افسوس تنها اشتباه من همین بود در زنده گی
امروز می خواهم بار بار کاش کی یکبار دیگر بر گردم
به آن لحظه ی کودکی و هیچ گاهی از خداوندج
نه خواهم برزگ شوم
این تنها حرفیست که به تو گفتم
چون در تو تصویر دیروز خود را دیدم
حمیده کوچک و لی خودخواه ضدی :
حمیده امروز که هر روز اش با درد هر شب اش با ناله
میگزرد چون دردی دارد
از هزاران حمیده های دیگر
ښه لیکنه ده خو که حمیده جانه په رښتیا پښتنه او بیا وردګه وي وي نو کوښښ دې وکړي په پښتو لیکنه وکړي ځکه په فارسي ژبو کې د لیکوالانو او هغه هم ښځینه لیکوالانو خاص کمی نشته. دا پښتو ده چې له دې کمۍ سره مخ ده نو هیله ده چې زموږ ښځینه کول دا تشه ډکه کړي. یو تر ټولو تریخ حقیقت خو دا دهم دی چې پوزه له پښتنې پرېکه شوې وه چې سر یې تر امریکې ورسېد، نو ښايي چې پښتنو ته دا ډول نصحتونه د هغو په خپله ژبه ولیکل شي. و ما علینا الالبلاغ
حمیده جانې ستا تخلص وردګ دۍ زه یقین لرم چې د پښتنې مور او پلار څخه دنیا ته راغلې یې، وردګ په خوږه پښتو ژبه خبرې کوي چې په اوریدو یې سړۍ خوشحا لیږي، زه نه پوهیږم څه ټکه را لویدلې ده چې خپله مورنۍ ژبه د هیره ده په دري ژبه لیکنې کوې، یو شا عر وایي: پردۍ ژبه زده کول که لوی کمال دۍ ـ ـ خپله ژبه هیرول بی کما لي ده . مننه
کېدای شي حمیدې خور ځکه پښتو لیکلو ته زړه نه وي ښه کړي چې ، هغه ځانمرګي چې زموږ خورکۍ یې شهیده کړه هم په پښتو خبرې کولې؟؟؟؟؟
دست تان درد نکند خواهر عزیز با این شعر زیبای تان انسان را غرق در افکار دور و دراز می کنید