(معرفی کتاب)
در سال 1327 شمسی، فلم «عشق و دوستی»، نخستین تجربه ی هنرمندان افغان برای ارایه ی پدیده ای بود که هرچند از معرفی آن در افغانستان (سلطنت مرحوم امیر حبیب الله خان) سال های زیادی سپری می شد، اما نبود جایگاه و عوامل تاثیر گذار و زمینه های گسترده، گسترش آن را بطی می سازد.
از سال 1327 الی دهه ی 40 شمسی که با تاسیس موسسه ی دولتی «افغان فلم»، قدرت و خلاقیت سینماگران افغان با ساخت فلم های چون «روزگاران»، اهمیت سینما در جهت تنویر و ایجاد ذهنیت مثبت را متبارز می سازد، الی دهه ی شصت که هرچند هنر هفتم در افغانستان با چرخه ی حاکمیت ایدیالوژیک می چرخد، اما وقوف از تاثیرات شگرف و سرمایه گذاری های کلان دولتی، سینمای افغانستان را در جایگاهی از ارایه ی کارکرد هنری قرار می دهد که اگر مبالغه نشود، فصلی از تعریف کار هنری ارزنده در سینمای جهان، تذکار افغانی نیز دارد. انجنیر لطیف احمدی و صدیق برمک (دو فلم ساز بسیار بزرگ سینمای ما) نخبه گان دهه ی طلایی 60 سینمای افغانی اند. در واقع ساخت فلم معروف «اسامه»، با پشتوانه ی تجربیاتی ارایه شد که محترم صدیق برمک، از تجربه ی کار در سینمای افغانستان داشت.
با نشر کتاب «هنر در سینمای افغانان»، که در کنار معدود پردازهای نشراتی این پدیده در کشور ما معرفی می شود، خلاصه ای از سینمای هنری افغانستان را ارایه کرده ام که از آغاز تا اوج، زوال و بالاخره آغاز دیگر (حاکمیت حامدکرزی) که بیشترینه در حد «مرغ مقلد» فلم های پاکستانی- هندی، جوهر هنری را فراموش کرده است، بر این اهم بپردازیم:
در حالی که توجه بر تعمیم وسایل تنویر همه گانی، رشد فکری را زاده است و در برابر آسیب های اجتماعی- سیاسی، ممد خوب روشنگری می شود، سینمای هنری- افغانی پس از فراز و فرود، در حالی بقا می یابد که متاسفانه قادر نیست خلایی را پُر کند تا در بستری از ناهنجاری های اجتماعی- با پدیده ای چون سینما، فهم همه گانی را در جهت خلاقیت هنری- فرهنگی و شعور سیاسی بیافزاییم.
یادآوری:
ناشر کتاب «هنر در سینمای افغانان»: دانش خپرندويه ټولنه (انجمننشردانش)
محل پخش و فروش کتاب «هنر در سینمای افغانان»: کتاب فروشی دانش؛ رو به روی شرکت رحیم گردیزی، جاده ی ده افغانان- دهن باغ، کابل.