Author: تاند

له انګار سره دهلېز کې روان وم، اناهیتا راته وکتل، ما سترګې په ځمکه وګنډلې، نه مې غوښتل ورسره سترګې په سترګو شم، دا په هماغه ځای ودرېده، بېروبار زیات…

د زینو پر کټاره یې لاس تکیه کړ. ورو ورو له دوهم پوړه راښکته شو. د ناستې په خونه کې د مچ بڼا وه. سترګې یې پسې وغړولې. مچ غلی…

له کړکۍ مې ها خوا کتل. باران و. څنګ ته مې ودرید، د کافي پیاله یې رامخته کړه. غوړپ مې وکړ، خوږه وه په سخته مې تيره کړه. پیاله مې…

عبیدالله چې له پایوازه راوګرځید د کوټې انډیوال یې اوږې وروخوځولې: -ورور دې څه ویل؟ -ویل یې هوا ګرمه ده ملګري یې پر خپلې خریلي ککرۍ کلک کلک رغوی تیر…

پس له ډېره وخته خوشحاله وم، نه پوهېږم ولې؟! ځکه؛ زه او خوشحالي کلونه کېدل، له یو بل نه لرې و، لارې مو سره بېلې وې، هېڅ مو سره نه…

د تیزې نڅا شمال ته شمې مړې شوې، خو د ځوانانو شور هغه وخت غلی شو چې د واینو پياله د چا له پښې سره پر دیوال ولګیده او کړنګ…