Author: تاند

زه چې کوچنی وم له تیارې او تروږمۍ ډېر سخت ویریدلم. چې ماښام به شو زه به د مور له څنګه نه ښورېدلم او د هغې خوا ته به ناست…

سهار ترچاودنې وروسته لمبه شوه، چیغي شوې، دوړې شوې، د امبولانسونو غږ شو، پولیس راغلل، خبریالان راښکاره شول. مازدیګر کراره کراري شوه. پورې غاړه د دریو ړنګو دوکانونو خښتو نیم…

په سمندر کې د کشتۍ دوه څراغونه لکه په توره شپه کې د ترهیدلي پیشو غبرګې سترګې. بیړۍ رانژدې کیده، غږ یې نه و، که یې غږ د سمندر شمال…

د ثانیه ګر ستن له دولسو واوښته، بیرته دولسو ته ورسیده. چا پوښتنه وکړه: «جنازه ناوخته نه شوه » هیچا ځواب ورنه کړ. ثانیه ګر دولسو ته نژدې شو….. بهر…

پر سر یې لاس تیر کړ. شونډې یې ویړې شوې. پخوا یې ویښته ګڼ وو، اوس یې ککرۍ لوڅه لپړه ده. د بالکون کټاره یې په دواړو لاسونو کلکه ونیوله،…

مازدیګرني نري باد د قبرونو رابوټیدلي نازک بوټي زنګول. دی له یوه او بله ګوره تیریده د پلار ګور یې پسې غوښت. نهه کاله وروسته له اروپا کابل ته راغلی…

سر یې ژر ژر خوځاوه د نویو لنډو کړیو ویښتو څوکې یې له سره کړیو بارخوګانو سره لګیدې رالګیدې. غړۍ یې هندارې ته ورنژدې کړه. د یوې سترګې شا یې…

دیوال له بهره لکه د غومبسو ځاله سوری سوری و. حاجي لاس پرې تیر کړ: « شکر مرمۍ خو نه دې پورې وتلي» د کړکۍ په کونجونو کې ماتې ایینې…