ګرانې سپوږمۍ! |هیله پسرلی
انا به مې ویل خبرې په زړه کې مه ساته. دا چې ځوانه وه، په کلي کې د دوی کور ته نږدې د اوبو ویاله وه، دې به ورته د…
بیځایه/اجمل پسرلی
په میني بس کې نجلۍ د مور خواته ورنژدې شوه. مور یې ورو ورته وویل: -لږ درها خوا شه اوس خو کوچینۍ نه یې نجلۍ د مور په غاړه کې…
د اجمل پسرلی پر یوی لنډی کیسی څوخبری | ډاکتره شریفه شریف
لنډه کیسه زما په اند روایتي نثر دی چې تر ډیره د لیکوال ذهني تخلیق دی که څه هم کله د کیسې پلاټ کیدای شي د یوې رښتنی نه الهام…
زوی | اجمل پسرلی
د لاس شا مې تکه شنه شوې وه. د پيچکارۍ د ( کنول) ځای ته له پورته سیرم څک څک څڅیدل. په کوټه کې ورو ورو پسڼی و، په خبرو…
تورسپین | اجمل پسرلی
په څټ کې یې پاتې تار تار سپینه ویښته وګیرول. په تلویزیون کې لګیدلې سندرې ته وزنګیده راوزنګیده: « ماته په سرو شونډو کتل مه کوه مړ به مې کړې…
کیسې |هیله پسرلی
د پوهنتون د انګړ پر چوکۍ ناسته وم. انستګرام مې کاته، سندره مې اوریده. دا مې څنګ ته ودریده، ویې ویل: مزاحمه خو به نه یم. ما غوږۍ له غوږه…
جګړه/ هیله پسرلی
د کمیس درې سره ګروې یې خلاصې وې. د سینې ویښته یې نېغ نېغ ولاړ ول. سړي غاړه په ګوتو وموښله، د پوست خیرې یې په ځمکه خطا کړې. د…
مرګ/هیله پسرلی
لیزا مې د لیسې د وخت تر ټولو نږدې ملګرې وه. وروسته له ښوونځي بیلو ښارونو ته لاړو. لیدل مو کم شول خو نږدې والی همغومره و. تیره اونۍ خبره…