ګوربت او زمری/ عبدالباري جهاني
یوه ورځ ګوربت زمري ته ویل وروره زه او ته یو په قانون له یوه کوره تا پا چایې د ځنګلونو او د غرونو زه سلطان یم د هوا تر…
د جلبيو دوكان / ليكوال: حبيب الله بختيال
اجمل مې د محصلۍ دورې ډېر خوږ ملګرى و شپږ مياشتې مخكې يې كوژده كړې وه او اوس، چې نوروز په رارسېدو و نو د كوژدنې كور ته يې د…
سقراط د زمانې / اجمل ښکلى
موږ په دويم ټولګي کې و. دى د څانګې امر و. پر موږ يې لا ساعت نه لاره او زموږ هم ورسره ډېر کار نه پېښده؛ نو چې په دهلېز…
سلمانه / اجمل پسرلی
په پراګ کې مې څو کاله وشول، چې په زاړه ښار کې (نامیستي میرو) سیمې ته څیرمه یوې سلماني ته ورځم. د دغې سلماني هم بیه ښه ده او هم…
غزل: عبدالباري جهاني
ما دي تر پښو پوري راوړی وو خپل ښکلی ژوندون تا نذرانه قبوله نه کړه نازولی ژوندون لکه ماشوم چي ضد کوي په ژبه نه پوهیږي له خپل قسمته څخه…
جلال د مینې او ښکلا شاعر/ عطاءالله خان حیران
د شاعرانه تخيل د اظهار لپاره غزل ترټولو ښه صنف ګڼل شوی دی او د تفکر لپاره بیا نظم جلال امرخيل هم دخپل شاعرانه تخيل د اظهار لپاه ر د…
انټرنیټ او ادبیات / اسد الله غضنفر
پنځوس، شپېته کاله پخوا په ټول افغانستان کې دومره پښتو ادبیات نه خپرېدل لکه اوس چې مثلا یوازې په تاند کې خپرېږي. فرهنګي دنیا بدله شوې ده او په دې…
د جنګ خبرې / بریال نایاب
په پښتو واړه خلک وایی اوس د جنګ خبرې مینه کړې هیره پرې کوي د نام او جنګ خبرې څنګه پښتو شوه چې د جنګ خبره ننګ بولی فارسیوان نه…