Category: فدا محمد نظري

کاغذ باد مانجه، غوټه غوټه شول، لاسونه او سترګې، په غوټو لګيا دي، o کاغذ باد، اوج نه نيسي. *** لاروی د سپوږمۍ، رڼا ته، پر نمناکه، اغزنه ځمکه، –…

زما بلورين جام له يوې، کلکې، زيږې، بېرحمې، تيږې نه و نښتې، ټوټه ټوټه شو، او سپينې وړې، ټوټې يې، د زيږې، ځمکې پر مخ، تاش په تاش شوې، o…

دا وه زما دنياګۍ يو ټکي شيدې، د مور توده غېږ، اوږد، عاشقانه خوب، يوه ماشومانه، مُسکا، o دا وه زما دنياګۍ. يو ټکي ( شيدې، اوبه ) – يو…

د مينې اينداره سره له دې، چې کورونه مو، يو له بل نه ليرې دي، د زړه ږغونه سره اورو، سره له دې، چي د نه ليکل شوي قانون، زولنې…

د غوچۍ شړل د مني، ساړه باد، او د ژمي، يخني، د بڼ، له هرې ونې، او دکور، له هر دالان نه، يوه يوه، غوچۍ، – په ډېره بېرحمۍ –…

د ستنې سوری د ستنې په سوري کې، وريښمين تار، وپېيل شو، ستن، په پټه، خوله، د ټوکره، په غاړه کې، سوري جوړوي، څومره آسانه دي، د زړه، سوري سوري…

د خلکو بيرغ په دې کلي کې، ځينې ويالې وې، چې بهېدلې، بيا په مخ وچې شوې، داسې بيرغونه وو، چې رپېدل، بېرته راولوېدل، خو د مينې وياله نه وچېږي…