د پیرمحمد کاروان یو تازه غزل
دا به کرامات لري له تیږو اوبه وباسي ځینې ځینې سترګې له سړي ځینې زړه وباسي هغه چې ماشومه وه اغزي مې يې له پښو ويستل را دې شي له…
د تاند ارشیف
دا به کرامات لري له تیږو اوبه وباسي ځینې ځینې سترګې له سړي ځینې زړه وباسي هغه چې ماشومه وه اغزي مې يې له پښو ويستل را دې شي له…
دا تصوير د يوه داسې عراقي ماشوم دی چې مور يې د امريکايانو په بمبار کې له لاسه ورکړې ، ماشوم هر ورځ د مور څېره په ځمکاږي او په…
کونډه ما د خپل ژوند د بدبختیو پیل ګڼی د خپل زوی پوره قاتله یې زه یم ځکه زما به راتلو دوی داسې فکر کوی چې دوی بدبخته شول زما…
د غوچۍ شړل د مني، ساړه باد، او د ژمي، يخني، د بڼ، له هرې ونې، او دکور، له هر دالان نه، يوه يوه، غوچۍ، – په ډېره بېرحمۍ –…
شمه زه شاعره نه یم چې الفاظ وتراشم او د خیال په زرین تار یې وپییم. زه انځورګره نه یم چې رڼا او سیوري په رنګونو کې ونڅوم. زه موسیقي…
پړانګ، نن ډېر وږى دى پړانګ ته له دريو ورځو راهيسي ښکار په لاس نه دى ورغلى وږى پړانګ په ښکار پسې راوتلى دى. له يوې خوا د لوږې اور،…
دا چې مينو کې حساب شوم دا شکر ځای دی که په زړګي مې هم کباب شوم دا د شکر ځای دی تل به مايوس ومه چې زه يم بې…
د ستنې سوری د ستنې په سوري کې، وريښمين تار، وپېيل شو، ستن، په پټه، خوله، د ټوکره، په غاړه کې، سوري جوړوي، څومره آسانه دي، د زړه، سوري سوري…