دوه تورې کرښې / بختیار تلاش
ته! د پېغلتوب په خوب ویده وې چې ما د خپلو خاموشو الفاظو دوه تورې کرښې ستا په سپین لاس په سپین ورغوي باندې ولیکلې چې خوب دې خلاص شو…
هربنده خپل يې کمال دی / عبدالباري جهاني
یو ګیدړ وو یو زمری سره یاران وه چي په ښکار به وتل یو ځای به روان وه ګیدړ کړي شا و خوا وه ډیر مزلونه ور معلوم وه د…
غونچه او جانان / پاکیزه ارزو
په شعرونو کې تکرار ي تشبیهات ،خیالونه او کلمې راوړل شعر بې خونده کوي.خو کله کله یو نیمه کلمه په شعرونوکې دېره تکرار راځي خو تکرار یې ډېر خوندور وي…
بېځایه اعتماد / عبدالباري جهاني
یوه ورځ زمری په غره کي را روان وو له څو ورځو وږی تږی سرګردان وو ځغلولي تر ځنګلونو یې غوایان وه بیرولي یې ګیدړي چغالان وه غر خالي وو…
رانه ورکې / ژباړن: صفي الله ستانکزی
اې په خوب کې رانه ورکې *** کوډې وکړه را پیدا شه زه دې تږی د دیدن یم ړنګه غرقه غیږ ته راشه اې په خوب کې رانه ورکې ***…
د عبدالباري جهاني دوه غزلونه
وهلې مي ځواني ده په قمار د خرابات یو څو شپې مي لا پاته دي پر ښار د خرابات ناصحه له مغانه دي زړې کیسې راوړي یو څه تر تا…
زه د خاموشه اضطراب ملګری
خاموشه ژړا / بختیار تلاش زه په روحي تکلیف اخته انسان یم په خپل وجود کې د غذاب ملګری له ځانه تاوې جامې اور ګڼمه په خپل وجود کې لالهانده…
هر بنده خپل یې کمال دی / عبدالباري جهاني
یو ګیدړ وو یو زمری سره یاران وه چي په ښکار به وتل یو ځای به روان وه ګیدړ کړي شا و خوا وه ډیر مزلونه ور معلوم وه د…