بي نومه، اتل سپي؟ (لنډه کیسه) لیکوال: خالق رشید
تیر ماښام و، ډوډۍ مو خوړلې وه چې بیا د سپیو غپاوو زموږ کوڅه په سر واخیسته، موږ چې ماشومان وو کله به چې د شپې د کلي سپیو همداسې…
د تاند ارشیف
تیر ماښام و، ډوډۍ مو خوړلې وه چې بیا د سپیو غپاوو زموږ کوڅه په سر واخیسته، موږ چې ماشومان وو کله به چې د شپې د کلي سپیو همداسې…
لکه موټ چې څوک پر سر واړوي، خو موټ نه و د (هرمان) په غټ لاس کې د شرابو ووړ ګیلاس و. ده تندی تریو کړ، سریې جګ کړ لکه…
د اپریشن پر چوکۍ یې په احتیاط شا ولګوله. پښې یې یوه په بله پسي سوکا وغځولې. د څنګ میزته یې مخ ور واړاو. د عملیات وسایل یي غلي تر…
هوټلي ته مې د چایو وویل او له لاسي کڅوړې مې کتاب راویست. شېبه وروسته کړنګ شو. سړي پیاله پر میز کېښوده. ورته ومې کتل. زما لاس کې پښتو کتاب…
سپين پسه چې په شنو واښو يې شخوند واهه، شونډك يې پورته ونيو. د مخامخ غره په تړه يې سترگې وگنډلې، همداسې په ځیر ورته پاتې شو. بېرته يې خوله…
په ټوله لار نګوښېدم، په ډېرې خوارۍ مې یو څو پیسې سر په سر کړې وې. ډاکټر ته تللی وم. یوه موټر ته مې لاس ورکړ، ويې دراوه، موټروان سر…
چې سهار چای ته سره راټول شول؛ کوچینۍ جمیلې غږ کړ: مورې! د شپې مې پلار سره ډک پلاستیک انار و. یو غټ یې ما ته راکړ. ډير خوږ و.…
کلارا د یخچال دروازه پرانیسته، پوزه یې سونګۍ کړه د خوړو بوی یې پر سپږمو ښه ونه لګید، وریې بیرته پورې واهه. پرون مازدیګر چې یې خواړه پاخه کړل تر…