يوه شپه / ليکوال : ګل رحمن رحماني
يو ماښام ناڅاپي له کوره ووتم ،خپل کلى مې له ټولو رنګينو او زړه وړونکې ښکلا سره سره پرېښود ، په غونډيو او لمنو کې دګلونو وږم خور و او…
د تاند ارشیف
يو ماښام ناڅاپي له کوره ووتم ،خپل کلى مې له ټولو رنګينو او زړه وړونکې ښکلا سره سره پرېښود ، په غونډيو او لمنو کې دګلونو وږم خور و او…
مور يې په دروازه کې ورته ولاړه وه، څو څو ځله يې پرتندي ښکل کړ، بیا يې په غیږ کې ونیو. د خدای شکر يې ادا کړ او په منډه…
دجان محمددکورنۍ ان له اوله زړه نه و، چې دى دې پوهتنون ووايي،ځکه چې دهغوى په کورنۍ کې له ده پرته بل داسې څوک نه وو، چې دکورکارونه دې ترسر…
د ګرمۍ د موسم په پیل کیدو سره يې خپل وړوکی سوزوکی موټر چې تر دې وړاندې به يې په کې د کلي او بازار ترمنځ سورلۍ وړلې د یخ…
په سوچونو کې ډوب و او دچايو پياله يې په ګونډه تکيه کړې وه ، په وړوکې ښيښي پياله کې دچايو ډکي تاوېدل ، دهغه دخيالونو غوندې سرګردانه وو ،…
ګل بشرې یوځل بیا په خواره ژبه خپلې مور ته وویل : ښه ده نو چې ته وایي زه به هم ستا خبره درسره ومنم .هو پښتنې دخسرپه کور کې…
– وبخښه ښه خبر درته نه لرم. – اممممممم – معاینات دې داسې ښيي چې سرطان لرې. – څه؟ – سرطان – څومره وخت به ژوندی یم؟ – څوک څه…
له دروازې سره نژدې د اورګاډي په اوله څوکۍ ناسته وم. پر شیشې مې سر تکیه کړی و. د ای فون غوږۍ مې په غوږو وې، سندرې مې نه اورېدې…