مین و پر عدم (لنډه کیسه) حیات ژوند
لاسونه یې پر دواړو زنګونونو کېښوول، له خولې يې زګېروی وخوت او په بې سېکه ګامونو د دروازې پر لور روان شو. سر يې له دروازې بهر کوڅې ته پوڅ…
د څو لیکوالو څو لنډې کیسې
وطن لنډه کیسه/ صفیه وردګ د دړې درب شو.د کوټې چوپتیا یې ماته کړه.نېنا وه. _سلام. _راغلې? _هو. _یخني وه? _هو. نېنا خپلې کوټې ته لاړه.ما کتاب لوست.فکر مې سم…
هیله/ اجمل پسرلی
د ونې تازه پاڼه یې پر رغوي کښیوده، د پاڼې رګونه یې د خپل لاس تر رګو ګڼ خو نري ورته ښکاره شول. پاڼه یې په ګوتو کې وڅرخوله راوڅرخوله.…
دوزخ/محمدخالص ادیب
د خپل وجود ننداره مې کاوه، اور لټ په لټ اړاوه، له هډوکو مې غوښې څڅېدې، هېڅ درد مې نه احساساوه، د اور شدت ورو په ورو زیاتېده، خالي هډوکې…
نندارتون | اجمل پسرلی
د زاړه پراګ په زړه کې نن د رسام په دوکان کې د تازه رنګ بوی ته. زما له ورتګ سره لوبوش برش له تختې سره کیښود، لاسونه یې پر…
کالیزه | لنډه کیسه
صفیه وردګ سترګې مې رڼې کړې.کوټه تته وه ،خو لا مالومېده چې شپه نه ده.ساعت ته مې وکتل ولاړ و.ولټېدم.د کوټې له یو رنګ فضا ستړې وم، خو لمر مې…
یاد | اجمل پسرلی
ټپ ټپ، د البم شا یې وټپوله، ورپو یې کړل. البم یې پرانیست. د یوه تور او سپین عکس پر مخ یې ګوتې تیرې کړې. مخامخ یې وکتل، نرۍ لار…
لیکونه (لنډه کیسه) ګل رحمن رحماني
مسافر مازدیګر مهال یوه نا اشنا کلي ته ورسېد، ستړی ستومانه و، ورسره کوچني پنډوکي یې ګوتې شخې کړې وې، د یوې ښکلې او دنګې کلا لویه لرګینه دروازه یې…