کډوال | اجمل پسرلی
د سپوږمۍ رڼا ته د نجلۍ سپینې مټې ځلیدلې. عبدالله د نري سړک پورې غاړه سر کوږ ورته نیولی و. د نجلۍ لاسونه د ډیران په صندوق کې دننه وو.…
كمپيوتر خیالی | صالحه محک یادگار
تابستان بود و هوا گرم و سوزان.عرق از سر و رويم جارى بود. از سر پل مكروريان كهنه گذشتم و در كنار جاده اسفالت شده با قدم هاى تند بسوى…
تړلې دروازه (لنډه کیسه) لیکوال: حیات ژوند
دومره مې په یاد دي، چې په وروستي ځل مې پښې وترپېدې. پښې مې سړې شوې وې او لاسونو مې هم د بدن د نورو غړیو د عضلو په څېر…
مینه/ اجمل پسرلی
« ته راباندې ګرانه یې» د ( ایوا) شنې سترګې لکه موجونه لمر ته وځلیدل: « څه ته دې زنګ وهلی و چې راشم» عبدالله، والتاوا سیند ته کاڼی ورواچاوه،…
غوښنه (لنډه کیسه) لیکوال/ محمدخالص ادیب
کارغه د سړک په منځ ناست و، خواړه یې خوړل، بریک ته مې پښه ور اوږده کړه، والوت، لږ وړاندې په سپینه ډبره کېناست، نارې یې کړې، کاغ ـ کاغ…
څوک/ اجمل پسرلی
د شپې یې ډير زګیروی و. بیا نرسه راغله ستن یې ورولګوله. اوس چې لمر راختلی دا دی بیا یې ویش واخ دی. ورغږ مې کړل: « بابانیکه، ښه یې؟»…
باران | هیله پسرلی
درې کاله مخکې په دغې کفې کې سره جلا شو. جلا، امممم نه پوهیږم د جدايي په هکله څه فکر لرئ؟ خو دا لکه د فلمونو او ناولونو جدایي نه…
نښه/ اجمل پسرلی
سره ستما یې وه، پر مړي یې مړې خاورې ژر ژر اړولې. دواړو مول وهلی وو. د هر بیل خاورې له اړولو سره یې شاوخوا څارله. په دښته کې دلته…