نیمګړی/ اجمل پسرلی
د شرابو پر تش ګیلاس یې شونډې کیښودې. په رستورانت کې یو میز ورها خوا د زیړو ویښتو او کمه رنګه ابي سترګو نجلۍ داسې ورته وایسیده لکه نیمګړې رسامی.…
راز (لنډه کیسه) لیکوال: محمد نعمان دوست
د کورونو مخې ته د زردالو یوه ونه مایله پورته شوې وه.دا ونه زموږ د ساعت تیرۍ لویه وسیله وه. کله به یې پر ډډ همداسې په منډه څو ګامه…
ایس کریم | اجمل پسرلی
سپین ږیری د ونې شاته تاو شو. سر یې ټيټ ونیو. ایس کریم ته یې ژبه راوایسته. زوی ته مې وویل: – پلار دې ګورې ده اوف کړل. سر یې…
وږی/اجمل پسرلی
د سپوږمۍ رڼا ته یې له لرې د ډیران پر سر د شنې کڅوړې له لیدو سره شونډې ویړې شوې. لږ چټک شو چې بیا پیشو تر ده مخکې نه…
تابوتونه، د ارواوو پر اوږو | حیات الله ژوند
لکه محشر چې وي، لکه د ژوندیو موجوداتو ژوند چې پای ته رسېدونکی وي. ټوله ځمکه انسانانو پوښلې، مخ په وړاندې درومي. لکه لمر چې له انسان نه یوه دوه…
وایم/ اجمل پسرلی
وریځې شمال په مخه کړې وې. د مازدیګرني لمر سره تبۍ د نرۍ وریځو شاته د هغه کمزوري څراغ په څیر ښکاریده چې ګردی شیټ ورپورې وي. دې سر ښکته…
شرنګی/اجمل پسرلی
لاسونه یې د کوټ په جیبونو کې وو. د ښیښې له شا یې د رستورانت په منځ کې سړي ته کتل چې پیسې یې تر میز ټیټې نیولې وې، ګڼلې…
څوک/اجمل پسرلی
شیبه مخکې یې څراغونه یو په بل پسې مړه کړل. تپه تیاره شوه، هیڅ شی یې نه لیدل، خو اوس چې سترګي غړوي د کړکۍ خوا رڼه ورته ښکارې. د…