کړکۍ | صفیه وردک
چې وړه وم فکر مې کاوه انسانان چې څومره لوړ اوسي، هماغومره به په مانا کې هم لوړ وي.زما کوټه په څلورم منزل کې ده ،کړکۍ ته يې دوه غرونه…
ګرانې سپوږمۍ! |هیله پسرلی
انا به مې ویل خبرې په زړه کې مه ساته. دا چې ځوانه وه، په کلي کې د دوی کور ته نږدې د اوبو ویاله وه، دې به ورته د…
څوک/ اجمل پسرلی
د شنې غونډۍ په لمن کې هلته دلته چوکۍ ایښې وې. ټولې خالې وي یوازې پر یوې یوه نجلۍ ناسته وه، چې څرنګه مې سترګې پرې ولګیدې تور پاپي یې…
له بې وړانګو دښتې او تورتم درې| حیات
زه اویا کلن بوډا یم، همدا اوس مې مخکې دوه کسان ولاړ دي، په بېلابېلو څېرو اوړي. اوږد غځېدلی یم او مړستون مې د یوې پراخې دښتې په شان راته…
يوه شپه د چت كيندنه | محمد اکبر کرګر
زه پوره د دوه وويشتو كلونو وم، چې خپل پور مې پرې كړ او له دې فاني دونيا څخه د ابديت په لور رهي شوم. بلې دونيا ته له ورتگ…
کورونا (لنډه کیسه) ایمل پسرلی
– دلته به یو وخت د اسونو پښو کړپا جوړوله. فدریکا د تیلې فون کامره سړک ته ونیوله. ورته ومې ویل: – په سر ناستو سرتیرو به هسک کتل. له…
بل واده (لنډه کیسه) عبدالوکیل سوله مل
خان ولی که څه هم غښتلی، هډوراو دښې روغتیا خاوند وو خوسره له دې ېې هم نه خوښیدل په ښاری بس او یا د میتر و په ډبه کې په…
بیځایه/اجمل پسرلی
په میني بس کې نجلۍ د مور خواته ورنژدې شوه. مور یې ورو ورته وویل: -لږ درها خوا شه اوس خو کوچینۍ نه یې نجلۍ د مور په غاړه کې…