زړه انا او پمن سپي (لنډه کیسه) عبدالوکیل سوله مل
توره لړه خپره ده. آسمان هم دا ډیره موده ده چې وریځو نیولی. کله کله تالنده بریښنا پړق وهي. سپینه رڼا ټوله سیمه ونیسي، خو هر څه د سترګو په…
سند/ اجمل پسرلی
سړی د سمندر غاړې ته تیز تیز روان و. لاسونه یې داسې غورځول لکه په پوځي مارش کې چې رهي وي. وړاندې له شګو سره تم شو. هلته ګڼ خلک…
تاريکه رڼايي | حسينه عارف
رڼا د تل په څېر خپله ورځ د کار د کالیو په اغوستو او د بې وړانګو رڼاوو په تیاره سهار پیل کړه. نه اسمان بې ستورو وو اونه لاره…
د مرگ شېبې او د مرگ استازی | لیکوال: حیات الله ژوند
که مې څوک پښې په تبر وړې وړې کړي هم، پرې پوه به نه شم. ګڼ خلک مې سر، پښو، ښي او کيڼ اړخ ته ناست دي. نېږدې پنځلس منټه…
ارمان (لنډه کیسه) حسينه عارف
وړې ماشومې دهرسهارپه څېرنن بیاهم ورځ په ژړا پیل کړه دتل په څېرهماغه یوه جمله یې بیانوله مورې! عصمت به کله ښوونځی ختموي؟ دا څووم ځل دی ناکامېږي او ما…
لړه (لنډه کیسه) حیات الله ژوند
ښه يې لیدلی نه شم، لا ماښام نه دی؛ خو ورځې د ماښام جامې اغوستې دي، ځان يې داسې پکې پوښلی، لکه اویا کلن بوډا چې د یخنۍ له وجې…
پټ مخ | لیکوال: اسدالله بلهارجلالزی
غلام شاه اوخیرالدین دواړه کابو د پینځه شپیتو کلونوپه منګ ول. دواړه دماشومتوب دشپو ورځو یاران او ملګري ول. دوئ دواړه دبرجورې کلا د دیواله پیتاوي ته په رنګه لمیڅې…
حیا (لنډه کیسه) لیکواله: حسينه عارف
بېوسي او بېچارګي یې له ورایه په سترګو کې ښکارېده. د اندېښنې او نهیلۍ نظر یې غړاوه. دلاسونو چاودې، د تندي ګونځې او د پښو وړې اوپرو چپلکو یې دژوند…