Category: لنډې کیسې

حاجي باز محمد يو چاغ شلنډ سپين ږيری و، سور و سپين مخ او اوږده سپينه ږيره يې درلوده. ږيره به يې داسي تار تار خلال کړې ول تا چي…

هلک د دوکان مخې ته ودرید. بڼورې سترګې یې ژر ژر ورپیدې. د شیشې شاته نانځکه وه. د نانځکې سور کمیس، زیړ پتلون و. هلک شیشې ته ورنژدې شو. له…

خالد او سپوږمۍ په پوهنتون کي سره ټولګيوال ول او په ټولګي کي هم څنګ پر څنګ سره کښېناستل. سپوږمۍ چي به کله په ټولګي يا پوهنتون په چمن کي…

کوچنۍ کيسه موږک وویل: هی هی، نړۍ ورځ تر بلې کوچنۍ کېږي. پخوا نړۍ دومره پراخه وه، چې وېرېدم به. منډې مې وهلې. یوه ورځ مې لیدل، چې دیوالونه اسمان…

زه د لسو کالو ومه چي قوماندانه توړۍ به مي په کوڅه کي لیدله. هغې به له کوره کثافات را ایستل او ليري په يوه ډګر کي به يې اچوله.…

د ملالۍ مېړه جانباز نومېده او درې کاله کېده چي له دې سره يې واده کړی و. جانباز په دوبی کي کار کاوه، په کال کي به يو وار کور…

د کلي په منځ کي د جانو اکا کور له ورايه ښکارېده، ځکه څنګ ته يې يوه تاريخي برجوره کلا وه چي اوس کنډواله سوې او خلکو به د پيريانو…

موټر د قوماندان سرور د کور مخې ته ودرېد، منځ عمره سړی ترې را کوز شو، دروازه یې وټکوله، ماشوم راووت، ورته یې وویل: پلار دې چېر ته دی؟ کور…