هنداره/ اجمل پسرلی
په دالانه کې یې د عطرو بوی ته سپږمې کش کړې. د ناستې له خونې د ګاونډي د لور غږ راته. سړی هندارې ته ودرید. لکه ځیني چې د عکس…
د تورې سپۍ دوه وروستي کونګري…(لنډه کیسه) خالق رشید
زما نیکه د خدای وبښې، یوکال زموږ پرکلي باندې د بارانو نو او سیلابونو له لاسه ډیره بده ورځ راغله، ګرده ورځ به دی و او جومات ، دی به…
ګوتمۍ/ لنډه کیسه/ یتیمه سلګۍ
پسرلي نوې لمن پر ښار غوړولې وه، هغه ښار چي له مودو څخه یې اسمان ګردنو اخيستى وو. خلګو نوي سباته نوي تمي درلودې، مرغانو هم ځالي نوي کولې. غرنيو…
د پلار زیارت/ عبدالوکیل سوله مل
د پلار د مړینې مې یوه اوونۍ تیره شوې وه خو له بده مرغه نه توانیدو خاورو ته یې وسپارو. د ده د وصیت له مخې مو باید کلی ته…
غلام رسول/ زلمی حلیمي
سپین ږیري ستړې ساه واخیسته په تکلیف یې دېوال ته ډډه ووهله دروازې ته مخامخ ولاړ ځوان ته یې په ستړي ږغ ووېل ـ دډاګټر نوبت څه وخت رارسیږي؟ نرس…
تلپاتې/اجمل پسرلی
میښال زیړ ګل راواخیست: پخوا به مې پر خپلو ګلانو زړه نه کیده چې خرڅ یې کړم ما ویل ما اوبه ورکړي ما په ګل راوستي دا ټول دې په…
ډوب / اجمل پسرلی
څپې چې به له سمندر غاړو سره ولګیدې او غږ به یې لوړ شو، حفیظ به لاسونه پر غوږو کیښودل. ګلپنار ورته وکتل. بیرته یې دوربین ته سترګې ونیولې .…
رخه اوښکه/لنډه کیسه/ لیکوال: زلمی حلیمي
مځکه لنده وه نیم اسمان وریځی پټ کړی و دباران خړی اوبه ځای ځای ډنډ ولاړی وې په بېړه می بیلچه پر اوږه واړوله دتورو جکو موزو خټي مي څټ…