ډیلیټ/ اجمل پسرلی
راډیو یې مړه کړه. خبر یې په غوږو کې انګازې وکړې « د خوشال لیسې په مدیریت کې چاودنه شوې….چاودنه شوې… چاودنه … شوې» موبایل یې راواخیست. زنګ یې وواهه:…
شرط / اجمل پسرلی
بوډا د خپلې میرمنې لور ته لاس وغځاوه. هغې یې تر مړوند ګوتې ورکړۍ کړې لکه نبض چې یې ګوري. د ده مخ له خندا سره نور هم ګونځې ګونځې…
تېره شپه/ شفیق امیرزی
د تېاره کوټې له ړنګې کړکۍ یې بهر وکتل، څه نه ښکارېدل. سترګو څار نه کاوه، لا دوړې وې سړی ټوخي واخیست. خاورې او دوړې یې ستونې ته ننوتې، خولې…
یوازې پر خپل ځان تکیه وکړئ/لنډه کیسه/لیکوال: حمیدالله حمیدي
پام کوه! په پښو مې را وختې، ولې دومره بېړه لرې، دا دی زه هم په قطار کې ولاړه یم، دلته، خو څه سیل ته نه یم راغلې. ښځې پوزه…
دريم سړي/ لیکوال: فاروق سرور
ډايرۍ له هغه خوابدي ده ، لږ نه ډېره بلکه خورا ډېره او هغه خود غرضه بولي ، خو هغه د ساز د دنيا سړي دي. هغه هره شپه په…
سینګار/ اجمل پسرلی
وړانګه د سینګار د المارۍ مخې ته ودریده. د شونډو رنګ یې په پوړیدلي لاس راواخیست. بیرته یې پر خپل ځای کیښود. د سترګو د شا د رنګ ډبی یې…
د دنیا لېونیان/ژباړن: حامد احمدزی
یوه ورځ زوی دخپل پلار مخې ته ودرېد او و یې ویل: – پلاره يوه ښکلې نجلی مې ولیده، ښکلې سترګې او ښایسته زلفو یې لیونی کړم، غواړم چې واده…