زنځیر| صفیه وردګ
لمر د غره په څوکه داسې ولاړ و لکه څاري مې چې، سترګې مې وبرېښېدې.ولټېدم.پرده مې کش کړه.د کټ تر څنګ مې لپټاپ خلاص و، په ښیښه یې ګرد پروت…
جګړه/ هیله پسرلی
د کمیس درې سره ګروې یې خلاصې وې. د سینې ویښته یې نېغ نېغ ولاړ ول. سړي غاړه په ګوتو وموښله، د پوست خیرې یې په ځمکه خطا کړې. د…
سبا/ اجمل پسرلی
د موټر له شیشې په شپه کې له لرې د ښار څراغونه داسې بریښیدل لکه په هدیره کې لګیدلې شمې، یوه یې شمال پو کړې، د بلې یې رڼا غځولې.…
د ټټر زخم | نورمحمد سعید
ساه یې تربته شوه. چیغه یې ستوني کې غوټه شوه. دواړه څنګلې یې پر ځمکه ولګولې، چې پر اړخ واوړي. پر نرۍ اوږه یې د درنې ګونډې فشار ډېر شو.…
رژیدل| اجمل پسرلی
رژیدلې پاڼې یې په پښه پورې وهلې. زیړې باران وهلې پاڼې یې پر بوټو ونښتې. د بوټ تلی یې د ونې پر ډډ وموښه. په جیب کې یې د موبایل…
قفس پلورنکی (لنډه کيسه) ګل رحمن رحماني
په ښار کې د جمعه بازار د ګڼه ګوڼې یوه ګوښه د رنګارنګ مرغانو او قفسونو پلور ته ځانګړې شوې وه، دلته به په اوونۍ کې یو ځل د کوترو،…
پوچک (لنډه کیسه) محمدخالص ادیب
یو په بل پسې موټرونه درېدل، موږ تقریباً پینځم موټر و، لمر پر زرغونه دره ګر مې وړانګې غوړولې، د شنو چینارونو له څوکو مرغان تښي و، ماشوم له سړک…
شاعر/ اجمل پسرلی
څپې له څپو سره ولګیدې. د اوبو غږ د سیګل مرغه له کغا سره ورک شو. اسماني رنګه مرغه ټیټ ټیټ د سمندر پر سر والوت. ځوان خپلې اوږدې څڼې…