ښوونکی مو بدعمله و (خاطره) نصیر غورځنګ
غالباً۲۰۰۶ کال وو. طالبانو پنځه شپږ کاله پخوا سقوط کړی و، او د دولت لخوا مکتب ته دریشي اغوستل جبري و، که چا به سر غړاوه نو لمن یې ترې…
مور مې ځکه خوشحاله وه/ د محمدخالص ادیب خاطره
چې لاسنیوی یې نشو کولای وزر یې هم باید پرې نه کړو. تېره جمعه مې له مور سره په ټلیفون کې خبرې کولې، د خبرو له انداز څخه داسې راته…
د اعدام خاطره | محمد نعمان دوست
خلک ترهیدلي ولاړ وو. ټولو پاس دوه کسانو ته کتلې؛ خو هغوی لکه مرور چې وي او یا لکه خپل تیر اشتباهات چې ور یادیږي سرونه یې ځوړند نیولي وو…
زما د نن کیسه | لیکواله: فرشته نجیم غني
نن د سهار له اوو بجو چې دا دي د لسو بجو نه شل قیقې تیرې دي د هغه زنګ راته رانغلو. ورته په تمه یم. زړه مې درزا کوي.…
لغمان سبز | مصطفی عمرزی
(تصاویر یادگاری در ولایت سبز لغمان) در بستر زیبای مشرقی (ننگرهار، نورستان، کنر و لغمان)، سهمی از شادابی، لغمان سبز است. دیرینه ی نیای پدری من، از این جاست که…
ملاقات|| نورمحمد سعید
ریل ګاډي کې ماته له مخامخ څوکۍ سړی پاڅېد او دا پکې ژر کښېناسته، بلکې د چا خبره ځان یې پکې وغورځاوه. نور مخ یې ښوی و، خو ټنډه یې…
ما مې د يار د جنازې کټ له اوږه ورنه کړه
فياض حميد|| نه پوهېږم چې دوستي مو له کوم ځايه پيل شوې وه، خو په کلي کې زما رښتيني او زړه ته راتېر دوه کسان وو، فضل الله او عابد،…
درد || جمال ناصر اصولي
جونګړې ته ورته کور مو په کرایه نېولی و. لسم کال مې راباندې و، چې ژوند مې د تل لپاره بدلون وکړ… یو ګهیځ ویده وم، چې د یوې درنې…