د بلا تخلص/ استاد سعدالدین شپون
پخوانۍ حبیبیی ته مخامخ، د کابل له سینده ها لوري، د پښتونستان کافي، د شطرنج ځاله وه. و نه و یو شپږ ګزه وردګ شطرنج باز و، چې لطیف نومیده،…
پور پر غاړه، مېږ مرداره/ استاد سعدالدین شپون
نظر محمد ملا نه و، هسې د کاپرکونج د جولاګانو له کلي راغلی و، اوله کې، یې خلکو سرې ږیرې ته کتل، په فرعون مشهور شوی و خو په موقتي…
سپین چرګان/ استاد سعدالدین شپون
قسم مې دې نه وي اوس مې په رسنیو څه چې په ډیری لیکوالو شک پیدا شوی چې د رښتیا پر ځای دروغ مصلحت آمیز ته زیات مات دي. تر…
دوې خاطرې/ استاد سعدالدین شپون
ړه یې رانه اوخکی دی که کاږلی او د نوازطایر درفشانۍ ډاکټر مکښ تماشه سړی دی، تماشه کارونه یې کړي او لایې کوي. اوس اسراییلو کې مهاجر دی. دا یې…
لوښی او نګولی/ استاد سعدالدین شپون
د شعر په برخه کې مې د شکل او محتوا توري چې زموږ د عروضو استاد ډیر یادول خوښ نه شول. (یو خو په دوی کې د چین د دیوال…
باد سبا/ استاد سعدالدین شپون
په ما ته کشتۍ سپور یم توپانونه دي په مخکې په دې لاره یې بیا یم، که وم وم که نه وم نه وم دا څه خیل احساس دی چې…
تللي تللي خلک/ استاد سعدالدین شپون
په دې مې سر نه خلاصیږي چې ولې په دې خبر زه په زړه کې ګوړې ماتوم او دعوه کوم چې همزولي دې را له کوښې سموینه چې ما د…
بدل وختونه، ولاړ ذهنونه/ استاد سعدالدین شپون
پخوا، بلکې لا زموږ د مکتب په وختو کې به چې چا دغومره قدر وویل چې خدای دې یوعادل باچا راولي نو موجود کسان به ورېږدېدل، الله توبې به یې…