پنځه چې څلور شوې | حبیب الرحمان
څو کاله د مخه مې د لارې پر سر ورسره اشنایي شوه ، څیرې مې یې خوښې شوې ، ډېر ناویلي څه مې په کې وموندل، دوی دا ډله او…
دوکه مار پاړوګر|خیال ستانکزی
د لمر سترګې مخ پر ځوړي تیندکې وهلې، د کور څاروي مو د کور پر لوري را وخوځول، ښایسته د سیند له غاړې کمره ته ورلنډ شو، کمر لوړ و؛…
غریب یتم شو| ګلزاده سنګر
د ښار شور د ډزو په اوازو خاموش شو، خلکو یوې خوا بلې خوا منډې کړې. لس کلن ماشوم خپل هغه لاس ګاډی چې ورباندې یې د یوې نوړۍ ډوډۍ…
د کندهاریانو دي د مورشیدې سي، زه يې ګټلی یم
محمدابراهیم سپېڅلی، کندهار د لکړي ټک ټک يې ځان ته متوجه کړم کندهاري کالي، کندهارۍ زړه نازکه رخچینه او زړه صدرۍ يې اغوستې ده د لاس پر لکړه يې پلاسټیکان…
بوجۍ | لیکوال: فضل الرحمن سیرت
د سهار هوا یخه لګېده، لمر خپل د وریځو له ټول شوي کاروان څخه ځان ښکاره کاوه، د هوا سکوت د لمر په وړانګو ځان بې حسه ګاڼه، د مني…
يوه پوښته لرم | ليکنه: ذينت الله قانت
د نورو ورځو په څېر مې په دفتر کې کار پيل کړ، د نن ورځې دفتري کار مې د نوو چاپ شوو کتابونو يو ځل لوستل وو، څو يې تر…
هېپي برت ډې/ استاد سعدالدین شپون
ښه پوهېږم چې اغیارو، بلکه په اول پړاو کې عزیزانو تیارې چړې په بیلاو(سپنخور) اچولې چې ښې تېرې شي. ما به لا دا لیکنه پوره خپره کړې نه وي چې…
فیسبوک/ظفر کریمي
اسویلی مې تر غوږ شو، ور مې وکتل، دواړه مټې یې پر مېز په داسې انداز ایښې وې چې د سینې وزن او زور یې ټول پر مېز وراچولی و.…