د تاریخ مسخره/ عصمت قانع
پر کابل د سړو او سایبریایي څپو یو نوی پړاو را برابر شوی و. د ژمي یخه څيله شروع شوې وه او د اسمان پر شنه ګنبزه د تورو ورېځو…
متولیان / لیکوال: عصمت قانع
زموږ د کلي د جومات لویه چوتره چې په عامه ژبه به یې ورته دنګاچه ویله هر مازیګر د ستړو ستومانو بزګرانو د بنډار او دمې ځای وو. د دنګاچې…
نور همه واړه د تورو کاڼو غر شي/ عصمت قانع
مرحوم ستانور صاحب چکنوري د شهید محمد موسی شفیق له خولې خبره کوله چې د هلمند د اوبو د لانجمنې موضوع په هکله یې ویل: باید یو څوک پیدا شي…
د کنډرونو د کلا درواغ/ عصمت قانع
کنډواله کلا خو اوس اباده وه، اما د کنډوالې نوم پرې پوخ شوی وو. په ټوله سیمه کې کنډواله کلا په یوه متل بدله شوې وه، چې چا به لږ…
تاوان/ عصمت قانع
په جومات کې اقامت وویل شو، سپین ږیري په مخ کې صف کې ودرېدل، سپینې، برګې، سرې شناوۍ یعنې مۍ اووریجې ږیرې والا کلیوال ټول د مخ په صف کې…
د استقلالیت پر محور/ عصمت قانع
زوی یې لوی کړې دا خارجیان د ګوره زامن بې درېغه هوښیاري لري، دومره چالاک دي، چې د سړي ذهن لولي. کله چې افغانستان ته راغلل، نو د بیان د…
د استنجا او حلوا قلمداد/ عصمت قانع
د شر او فساد اصطلاح د طالبانو په وخت کې اختراع شوه. هسې هم زموږ هېواد د ساینسي اختراعاتو ټاټوبی نه دی، د مرګونو، تاړاکونو، قتلونو، انسان وړونکو توپانونو او…
سقوط/ عصمت قانع
وو، نه وو یو پاچا وو. پاچا خو خدای پاک دی، چې پاچاهي یې زوال نه لري او زور یې سیال نه لري. د پاچا پاچاهي په ښار کې وه.…