د دروېش دراني یو غزل

له بدو څرنګه لاس واخلي چې ضمیر نه لري

شیطان به وتړي په څه باندې، زنځیر نه لري

هر څه په خپله خوښه کاندي، بل ته غوږ نه نیسي

زړه د بدن داسي باچا دی چې وزیر نه لري

خپل خیرن زړه به نو په کومه رڼا باندې وینځي

که سړی ټول عمر خوشاله وي او ویر نه لري

زما زړګی به هم تل نه ګوري د غشو لاره

او ستا باڼه به هم مدام داسي تاثیر نه لري

دا دومره ژر چې ټولوي دروېشه داسي ښکاري

چې له جهانه د تګ نیت د ښار امیر نه لري