د پاکستان پیدایښت، د ملاوټ د کلتور پیدایښت – مجیدقرار

نن د اګست څوارلسمه ده. پاکستانیان یې د خپل بې پلاره هېواد د زېږېدنې د ورځې په توګه لمانځي. پر دې ورځ د هندوستان په نیمه وچه کې د مسلمانانو زور اوبه شو. د استعمار دا توطیه کامیابه شوه چې هندوستان هندو کړي او د هندوستان مسلمانان د هندوانو په لمن کې وغورځوي. دا چې د هندوستان د نیمې وچې مسلمانان د افغانستان د مسلمان ولس او پښتانه یې د پښتانه د وجود امتداد ول، انګرېزانو د پاکستان په رامنځته کولو د هند له مسلمانانو سره د منځنۍ آسیا او افغانستان د مسلمانانو رابطه د تل لپاره ختمه کړه.د اسلام په نامه لومړی داسې هېواد رامنځته شو چې ګټه یې استعمار او زیان یې اسلام او مسلمانانو ته رسېږي.

پر دې ورځ د سیمې د قومونو د تاریخ مسخه کېدل پیل او یو نوی جعلي تاریخ له جعلي هېروګانو، جعلي حماسو، جعلي فاتحانو او جعلي کارنامو سلسله د سیمې د تاریخ او کلتور په توګه رامنځته شو. په دې سیمه کې یواځې یو خوشال خټک نه، په سلګونو دغه ډول نړیوالې څېرې په شعوري توګه تر خاورو لاندې او پر ځای یې د کرنل سپږن شهید، کرنل خیرن شهید، کرنل دالخور شهید، قاید اعظم، مادر ملت په نومونو څېرې را برسېره او د جعلي تاریخ برخه کړای شوې.

د پاکستان له جوړېدلو یو څو کاله وروسته د دې هېواد په وسیله په تاریخ کې د مسلمانانو تر ټولو لوی قتل عام ترسره شو. دې هېواد په بنګلادېش کې دوه نیم ملیونه مسلمانان، ښځې، نر او ماشومان قتل عام او په یوه نیمه میاشت کې یې دوه نیم سوه زره مسلمانې ښځې بې عفته کړې.

د دې هېواد پوځ تر دې لږ وروسته په اردن کې د فلسطینیانو په قتل عام لاس پورې کړ او د بلاک سپټمبر په پېښه کې یې تر ۲۶ زره زیات فلسطیني کډوال قتل عام کړ.

دا هېواد د اداري او ټولنیز فساد په لحاظ په نړۍ کې ځانګړی شهرت لري، پر اتباعو یې په عربي، اروپایي او لوېدیځه نړۍ کې باور نه کېږي، پر هر هوایي ډګر ورڅخه جامې ایستل کېږي، او د نړۍ له هر ځایه د دې هېواد د اتباعو د ځانګړیو او ابتکاري بداخلاقیو راپورونه راځي. د نړۍ تر ټولو بدې استخباراتي کفري ادارې هم په همدې هېواد کې فعالې دي او اسامه بن لادن هم په همدې هېواد کې وموندل شو.

تر ټولو مهمه یې دا چې پر دې ورځ د جعلکارۍ، دوه مخیتوب او ګډولې (چې دوی یې ملاوټ بولي) یو نوی کلتور رامنځته شو. د دې کلتور پر اساس په هر څه کې ملاوټ یا ګډوله رواج شوه. مثلا، په ټولنه کې فاحشه خانې د تبلیغي مرکزونو ترڅنګ جوړې شوې دیني ملاوټ رامنځته شو.

د دې ملاوټ ګڼ اړخونه دي چې غواړو دلته یې څو مظاهرو ته اشاره وکړو:

دیني ګډوله/ملاوټ:

یعنې دا چې دین له بې دینۍ سره ګډ کړي. پر دې اساس، هیرامنډیي له تبلیغي مرکز، د کراچۍ د سیکس شاپ د موادو کارخانه د کراچۍ د دارالعلوم ګاونډۍ، او د بېښور تر ټولو لویه کلیسا د صدر د لوی دارالعلوم ګاونډۍ کړای شوه.  په پاکستان کې ډېر د فاحشه ګرۍ او سندرو د صنعت ګټه مدرسو او د مدرسو ګټه بیرته د همدې صنعت ساتلو ته ځي. ښه مثال یې د پاکستاني رقاصو لخوا د مدرسو ملاتړ او د مدرسو لخوا د فاحشه خانو د هېواد محافظت دی. تېر کال مشهورې سندرغاړې نازیه اقبال په خپلو عوایدو د یوه دارالعلوم د جوړولو ژمنه وکړه.

عقیدي ګډوله/ملاوټ:

شیخان یې ډمان او ډمان یې شیخان شول. په سیاست کې شیخ رشید غوندې فاسقان هم د دین مدافعان شول، او په دین کې مولا فضل الرحمان غوندې د علماوو مشران له بربنډو ښځو سره غاړې وتل. د حمیدګل، کرنل امام، ضیاءالحق او نورو په ډول څېرې رامنځته شوې چې په زړونو کې کفر او پر څېره ایمان پالي. پر خوله د اسلامي سختدریځئ او په عمل کې بیا د سي آی اې له آفیسرانو سره ډانس پارټیانې کوي.

اخلاقي ګډوله:

په پاکستان کې له یوه پلوه تر ټولو ډېر اخلاقي وعظونه کېږي، تر ټولو ډېرې د غيرتوژنې کېږي، تر ټولو ډېرې زنانه چادرۍ او حجابونه پلورل کېږي خو له بل پلوه پر انټرنیټ احصائیې ښیي چې دا هېواد تر ټولو ډېر لوڅ ویب سایټونه ګوري. له دې هېواده د خور او ورور د واده پېښې راپور کېږي، پر مړیو د جنسي تېريو، د انسانانو د غوښو د خوراک او نورو پېښو زړه بوږنوونکیو پېښو مرکز دی او هیڅکله د اسلام او مسلمانانو د نېکنامۍ خبر ورڅخه نه دی راغلی. پاکستانیان د نړۍ مختلفو هېوادونو ته جوپه جوپه د اخلاقیاتو د تبلیغ لپاره ځي، په داسې حال کې چې خپل هېواد یې د درغلۍ، چلبازۍ، جعلکارۍ، او بد اخلاقۍ نمونه ده.

کلتوري ګډوله:

د کلتور لویه برخه ژبه ده. د دې هېواد ژبه اردو وټاکل شوه چې د ژبو ګډوله، ګرامر یې د هندي، کلیمې یې د عربي او فارسي، روح یې د پنجابي چاپلوسانو او دلالانو او نرمښت یې د پنجاب د په نړیواله کچه مشهورو فاحشو د غږ دی. پر ژبې سربېره د پاکستان سینما هم د مذهبي او سیکسي احساساتو ګډوله ده. په پښتو فلمونو کې هېرو لومړی ښه ډانس وکړي، بیا تر ډانس وروسته جګړه پېښه شي. په جګړه کې د الله اکبر نارې وهي، بیا د جګړې په منځ کې د لمانځه وخت ورباندې راشي، نو ناڅاپه د اذان غږ راشي او هیرو په جګړه کې په لمانځه ودرېږي. هغه پاکستاني فلمي ستوري چې تېر کال یې ځان د کامرې په مخ کې بربنډ او پر اوږه یې آی ایس آی ولیکل، هره روژه پر تلویزیون د روژې د فضیلتونو په اړه پروګرامونه ورکوي. موسیقي د کلتور یوه بله مهمه برخه ده. له دې سره سره، چې پاکستان ځینې وتلي موسیقي پوهان او یوه برخه ښه موسیقي لري، د پاکستان عامه موسیقي د پشیانو، سپيانو، انسانانو، او برېښناییزو آلاتو د غږونو یوه ګډوله ده. د پاکستان په عامه موسیقۍ کې کله کله نا اشنا او بې معنا غږونه ګډېږي چې یواځې د ملاوټ کلتور یې ښایي توجیه کړای شي.

د خوراک ګډوله:

د پاکستان خوراکونه د رنګونو، د مصالې په نامه د ځنګلي بوټو، ترخو، خوږو، وچو او لمدو ګډوله ده. پنجابیان په شړومبیو کې بوره اچوي، په وریژو کې مرچ اچوي او په هر رسټورانټ کې د دې وېره موجوده وي چې د خوراک په کاسه کې دې مچان، او نور حشرات را پیدا شي. د یوه ملګري ټوکه رایاده شي، د پوهنتون د کافي شاپ آشپز ته به یې ویل، تاسې چې کله خونه را جارو کړئ، د هغې خاشې را ټولې او دېګ ته ور واچوئ او بیا وایاست چې د دې مصالې کیلو په پنځه سوه روپۍ ده.

 د رنګونو ګډوله:

 پاکستان تېز رنګونه او د دې رنګونو ګډوله خوښوي. د دوی ښاري بسونه، د دوکانونو لوحې او نورې نقاشۍ د رنګونو مزخرفې کارېدنې بد رنګۍ ته ایستلي دي. په ښاري بسونو پورې رنګه ټوکرونه، سرې، شنې ژېړې اشارې، د هندارو ټوکونه، او د پلاستیک رنګینې ټوټې سریښ وي خو عجیبه دا ده چې دا بسونه او سینګار شوي وسایل په دومره زحمت سربېره هم، د بدذوقۍ نمونې وي. په افغانستان کې پاکستانی ذوق د رنګونو د مزخرفې او بدرنګه کارېدنې په ځای کې مثال کارېږي.

د جنس او جنسي غرایزو ګډوله:

پاکستان داسې هېواد دی چې د اجړاګانو یا نرښځیانو ساتل او کارول پکې یو صنعت او لوی مارکیټ دی. اجړا ګډ نارینه او ښځینه جنس ته وایي. په اجړاګانو سربېره په پاکستان کې مړویسیان یا هغه مشران سپین ږیري چې ځانونه په هلکانو خرابوي، د ټولنې یوه لویه برخه تشکیلوي. پاکستان لومړی هېواد دی چې هلکان پکې په صنعتي او د بازار د توکیو په توګه موندل کېږي او نارینه فاحشه خانې پکې پرانیستې دي.

د تجارتي او بازاري توکیو ملاوټ:

 په پاکستان کې د ملاوټ توری د شودو او مستو له بازاره نیولې، د درملو تر بازار، تر نورو خوراکي توکیو، شامپوګانو، تېلو، کریمونو، د ماشومانو تر شودو او نورو پورې او د جعلکارۍ کلتور یې له پاسپورټونو، تذکرو، شهادتنامو او نورو نیولې تر سافټویر، تر برېښنایي توکیو او نورو پورې عام او شایع دی. پاکستان د نړۍ په کچه په جعلکارۍ او ملاوټ کې نوم لري.

له دې هېواد څو څو ځله پر مسلمانانو د مردارو حیواناتو د غوښې د خرڅلاو، د مردارو ژویو، سپیو او خرو له هډوکو د خوراک د غوړیو د را ایستلو، په وینه د وښو د رنګولو او د تورو چایو په نامه د پلورلو او نورو ډول ډول سوداګریزو خیانتونو پېښې راپور شوي دي او دا پېښې د دې هېواد د بازارونو معمول دي.

د تاریخ ګډوله:

پاکستان خپل تاریخ نه لري. دوی په خپل تاریخ پورې محمد بن قاسم له عربو، ټیپو سلطان له هندوستانه، محمود غزنوي، غوري او ابدالي له افغانستانه او د ترکانو، ایرانیانو او نورو له تاریخه اتلان او حماسې ور زیاتې کړي او د هغوی تاریخ یې د خپل بې پلاره هېواد تاریخ ګڼلی دی.

په سیاسي لحاظ، دا هېواد په نړۍ کې یو بل سیال هېواد لري. په نړۍ کې یواځې دوه هېوادونه دي چې د یوه بشپړ امت پر نامه یې خېټه اچولې ده. لومړی یې پاکستان دی چې د اسلامي امت په نامه او هویت یې خېټه اچولې او تکراراً د اسلام د اصولو په مخالف له اسلامي هویت سره جفا کوي. دوهم یې اسرائیل دی چې د یهودي امت له نامه څخه یې د خپلې ملت جوړونې د پروسې د اساس په توګه کار اخیستی.

دا دواړه هېواد دین استعمالوي خو عملي کوي یې نه. دواړه د دین په نامه نفرت خپروي. دواړه پر دین تجارت کوي. دواړه په خپل چارچاپېر کې د فساد لامل دي. دواړه د انګرېز لخوا جعلي او غیرطبیعي رامنځته شوي. دواړه د سیمې تر ټولو غټه بهرنۍ مرسته اخلي. دواړه په یوه سیاسي دوره کې رامنځته شوي. دواړه د اهدافو لپاره وسایلو ته تبرئه ورکوي او د هر هدف لپاره هره وسیله کاروي.

دا دواړه هېوادونه له لسیزو څخه پټې استخباراتي او دپلوماتیک اړیکې لري چې د خلکو له سترګو یې پټوي خو په عمل کې، د پردې تر شا دوام ورکوي.