ضیا مسعود، له طالبانو سره د سولې د خبرو مخالفت وکړ

د سولی عالی شورا پدی اوږده موده کی ونه توانیده چی افغانستان ته سوله راوړی مګر هرکال په میلیونونو دالره بودجه دی شورا ته ورکول کیږی.
ترټولو ښه وړاندیز دادی چی د سولی شورا منحله او د هغوی نیمایی بودجه د معارف یا ښوونی اوروزنی وزارت ته ورکړل شی تر څو نوی ښوونځی پری جوړ او شاګردانو ته کتابونه پری چاپ او یوه مجهزه مدرنه مطبعه ورته جوړه کړی او یو څه پاته پیسی د دفاع او کورنیو چارو وزارتونو ته ورکړی ترڅو د ملی اردو او ملی پولیسو صفوف پری ډک او هغوی ته پرخپل وخت معاشونه ورکړل شی.

آفرین پنجشیریه. خپله طالبان ولی خبروته نه چمتو کیږی چه پاکستان وایی مونږ یی خبروته چمتو کوو. بوه بله خبره چه په دغه طالبانو کی به یو څه داسی کسان هم وی چه هغوی به افغانی طالبان وی او به غواړی چه وطن یی داسی وران شی. نو د هغوی دپاره باید څه پروګرام هم باید ولرو. بله داچی شاید روسانو څه ناڅه مسعودیان ته کوم شین لایت ورښودلی وی چه داسی خبری کوی

سړي روغه خبره وکړه

احمد ضيا صاحب
شما رأست ميگويد كه طالب نو كر پاكستان است مگر شما اينرافراموش نكند كه برادر شما قهرمان احمدشاه مسعود زمانكه إز افغانستان فرار كرددروقت حكومت شهيد داود خان دروازه اي ايس اي تك تك كرد وخودرا به پاكستان تسليم نمود وجاپاى را براى پاكستانى ها در داخل افغانستان باز كرد در ان وقت طالب نه بود أين بزرگترين خيانت در تاريخ افغانستان به شمارميرود سپس خسر مرحوم شماربانى بدون اجازه اي آيس اي تشناب رفته نمى توانيست اگر شما أين دونفررا نوكرران پاكستان خطاب كنيد من همراى شما كاملا هم نظر هستم در غيران شما هم درشك هستيد

دا چی ضیا مسود به له کومی زاویی داخبری کړی وی بیله خبره ده خو بدون له شکه چی طالبان د خپلو شپو نه دی پدی منی چی طالبان له اوله بیا تر نن پوری خپلواک نه وو او نه دی.
نو کله چی یو څوک خپلواک نه اوسی سوله به ورسره څنګه وشی؟

که سوله شرعی ضرورت وی نو باید په شرعی طریقه ترسره شی چه مؤثره او پایښت ولری .که موپه یاد وی لس کاله مخکی د حکومت مخالفین او طالبان دومره محسوس او مؤثر نه ووخو مع الاسف دبن انحصاری تړون او وروستنی ۱۳ کلن فساد او جنایات دحکامو نور هم ملت یی ورټو دملت او حکومت واټن زیاد شو فساد اوج ته ورسید بالمقابل دا اعظمی فساد ټول په مظلوم ملت تحمیل شوی او لا دوام لری نو زه نبوهیږم یو څوک چه ملګری یی دشلو کالو نه زیات سابقه د ظلم ، فساد او جنایت لری او ملی پایه یی دلاسه ورکړی ،او دفساد او اوسنی مصیبتونو اساسی عامل اود ملی خدماتو ظرفیت او سابقه هم نلری او د ملی اردو ،پولیسو او امنیت وسایل او امکانات ترډیره خپلی ډلی ته انتقال او ذخیره کړی چه یوه نمونه یی ددوی داخلی نفاق په نتیجه کی بمبارد شوه او بلی خواته ۲۲۵ میلیون ډالره یواځی په روغنیاتو کی ،دسلو زرو نه زیات خیالی امنیتی پرسونل چه کلنی حقوق او امتیازات یی دمیلیاردونه اوړی او سلګونی نوری مرداری چه غیرتی او معزز ملت یی تر ټولو فاسد په نړی کی معرفی کړ داهم ددوی دانحصاری فاسدی اداری ،خبیثه ثمره وه دا ملت دښمنه مفسد قهرمانان څنګه کولی شی جنګ ته دوام ورکړی؟
دا خبره هغه حاکم سره ښایی چه مجاهد فی سبیل الله او مجاهد ګونه حکومت کړی وی اوکرکټریی ولری ،حال دا چه په تیرو ۱۴ کالو کی دغه ډول دمجاهدینو د امتیازاتو غلو ،کوم کارونه چه کړی انسانیت ور باندی شرمیږی .
اوس او هر وخت ملت ، مسلمان حاکم او ملی ،عادل حاکم غواړی نه رسمی غله او ملت شرموونکی .

هغه د دری ژبی متل چی د شعر په ژبه راغلۍ او داسی دۍ:عاقبت زاده ً ګرګ،ګرګ شود««»»ګر چه با آدمی بزرګ شود. او پښتو انډول یی داسی دۍ: خړسپۍ د لیوه ورور دۍ.کچیری موږ څوارلس کاله وړاندی بیرته شاته وګورو نو به ووینو چی کله د بهرنیانو (امریکی اواییتلافیانو) د درنو بمباریو په پایله کی طالبان په فزیکی ډول د افغانستان څخه ووتل او قدرت واګی دبن د جوړ جاړی په پایله کی منځمهالی اداری ته وسپارل شوی نو پوره دری کاله کراره کراری وه او دغه شمالی ټلواله دمړ ژواندی حالت څخه لومړۍ ژوندۍ او بیا په واک کی شوه. مګر په دغو دریو کالونو کی څه وشول؟ لومړۍ د یونس قانونی شخصی بندیخانه چی د آریوب سینما تر څنګ وه او تر رسوایۍوروسته وتړل شوه. په نوموړی شخصی بندیخانه کی یی ټول پښتانه بندی کول او وروسته لکه د پاکستان آی اس آی په امریکایانو اوانګلسانو پلورل. دوهم :د ژباړندویانو پوسیله د پښتنو ځورول او امریکایانو ته د طالب او القاعدی پنامه ورپیژندل ، پدی ځای کی د یادونی وړګڼم چی تر اوسه هم په ګوانتانامو داسی پښتانه شته چی هیڅ تومت ندۍ ورباندی وارد شوۍ دا ځکه چی د همدی شمالی ټلوالی لخوا امریکایانو دغرض او کینی له مخی په ګوته شوی وو.دریم: په غیر مستقیم ډول د هغه ناولی ایتلاف ژوندی کول کوم چی دطالبانو په لاس دکابل دنیولو نه وروسته په خنجانو د روسیی د استخباراتو د وزیر په مشرتابه جوړ شوۍ وو او موخه یی د طالبانو مخنیوۍ وو.څلورم: په ټولیزه توګه دغربیانو په مرسته په پښتنو پسی هر اړخیزه را اخیستنه او هغوی د سیاسی ډګر نه ګوښه کول چی لا له پخوا څخه دغه کړنه د شوروی اتحاد لخوا هم په مخ بیول کیده او د امریکایانو په وخت کی یی نرو زور هم واخیست. دغی ټولو کړنو په لوی لاس پښتانه وسلی ته مجبور کړل. لنډه یی پر دی چی هغه اولینی دری کاله چی باید دملی پخلاینی لپاره کارول شوی وای هغه د شمالی ټلوالی لخوا په پښتون دوښمنۍ او پښتون ځپلو کی تیر شول او په پایله کی پښتانه مجبورشول چی یو ځلی بیا د ننګ او ناموس پخاطر وسلی ته لاس کړی او چی يو ځلی پښتانه د جګړی ډګر ته ور کوزشی بیا یی ایل کول د چا د وس خبره نده. او دغه ناولی لړۍ همداسی ادامه لری. مګر شمالی ټلواله او هزاره لږکیو لدی طلایی وخت څخه ښه ګټه تر لاسه کړه او اوس دوی ته جګړه تر سولی ښه ده،ځکه کور د پښتانه پکی سوځی او ګټی یی دوی خوری. او په پای کی هغه د دوی هیلی او موخی په یوه پښتو متل کی کی رانغاړم کوم چی وایی: زه د وم لالۍ دوی! یو ګوډۍ اوړه د وی! نور که نه وی !نه د وی . یانی دوی د وی او واک د وی ،ورسره ډالراو امریکا د وی سوله که نه وی نو نه د وی. نو په همدی خاطر دوی سوله سبوتاژ کوی. دا ځکه د شمالی ټلوالی سیاسی او اقتصادی ژوند په میلیټاریزم نغښتۍ دۍ او همدا دوی دی چی د پنځمی ستنی رول لوبوی،هم یی له آخور نه خوری او هم یی له توبری څخه