طالب توکلې ناړې څټي

طالبانو وړمه ورځ د کرزي د موقف په تایید اعلامیه ورکړه.

په دې کار، طالب، ضمني تایید کړه چې ګواکې د افغانستان دولت یو طرف دی، او خپل استقلالیت درلودلای شي. ضمناً یې دا هم تایید کړه چې که د پاکستان په ګټه، ولسمشر امریکایانو ته د بېسونو د کرایې له ورکړې ډډه وکړي، بیا به کرزی غلام نه وي.

افراطي اسلامکارو د تاریخ په دوران کې تل خپلې توکلي ناړي بیرته په ژبه ټولې کړي، او څټلي دي، او تل یې له خپلو اصولو سره ټکر کړی دی.

د نړیوال اسلامیزم دعوا، د عربو او عجمو ساده لوحو تېر ایستل، او بیا بیرته ځان افغان محوری او د افغانستان امارت اعلانول یو ستر دروغ او تناقض.

په افغانستان کې امریکا دښمني، او په قطر کې امریکا نوازي بل ستر دروغ او تناقض.

د خپل امارت پر مهال د تلویزون او تصویر مخالفت او حرام ګڼل، او په خپل جنګ کې یې پراخ کارول بل غټ دروغ او تناقض.

د خدای له قانون پرته د بل قانون نه منل، او بیا په پاکستان کې تر پاکستاني قانون لاندې د شورا اوسېدل، بل غټ دروغ، او تناقض.

پر افغانانو د هلکانو د تعلیم حرامول، او د خپلو مشرانو لوڼي په پاکستاني کالجونو کې، په مختلطو صنفونو کې کښېنول بل، او داسې زر نور تناقضونه، او دروغ د دوی د مضر طبیعت برخه دي.

طالبانو په ډېر کم پاکستاني لګښت، تېر یوولس کاله د افغانستان نظام ته هره ورځ په سلګونو زره ډالره تاوان واړاوه، او هره ورځ یې په لسګونو کدرونه، سرتېري، او قومي مشران ووژل، خو د افغانستان نظام په دې ټولو سربېره، په یوولس کاله کې دومره شو چې د نړۍ له تر ټولو ستر هېواد سره د سیال په څېر چنې ووهي. تاسې فکر وکړئ چې که طالب نه وای، په سوله کې به افغانستان کوم ځای ته رسېدلی وای.  آیا لویې جرګې به تړون له آره تایید کړی وای؟

موږ په له طالبانو را پاتې افغانستان کې ۱.۵ ملیونه ټنه آبي غنم تولیدول. سږ مو ۳.۵ تولید کړي ول. موږ ۹۱ زره هکتاره باغونه درلودل، سږ کال ۲۲۱ زره هکتاره باغ لرو. موږ ۱،۲ملیونه هکتاره ځمکه تر آبیارۍ لاندې درلودله، اوس ۲،۱ ملیون هکتاره تر آبیارۍ لاندې ځمکه لرو. موږ زعفران نه درلودل، اوس څلور زره کیلو تولیدوو. موږ د چرګانو فارمونه نه درلودل، اوس یو ملیونه چرګوړي هره میاشت تولیدوو. موږ اصلاح شوي تخمونه نه درلودل، اوس دېرش زره ټنه تولیدوو. موږ پوخ څړک نه درلود، اوس ۶ زره کیلومټره لرو. موږ ۸ زره محصل درلود، اوس یو لک او اتیا زره لرو. موږ ډېر کم متعلم درلود، اوس ۱ ملیون متعلم لرو. موږ اردو، پوځ، پولیس نه درلودل. اوس دری نیم لکه لرو. موږ قوریې نه درلودې، اوس ۲۳ ملیونه نیالګي تولیدوو. موږ د ګوتو په شمېر مدرسې درلودې، اوس ۱۲ سوه مدرسې لرو. موږ دوه رسنۍ درلودې، اوس تر دری سوه ډېرې رسنۍ لرو. موږ په دوو هېوادونو کې سفارت درلود، اوس یې په ټوله نړۍ کې لرو. موږ دری الوتکي درلودې، اوس دری د خصوصي الوتکو شرکتونه لرو. موږ د یوه تلیفون لپاره پنجاب ته تللو، اوس څو ملیونه وګړي تلیفونونه لري، او د سیمې تر ټولو مخکښ مخابراتي سیسټم لرو. موږ سړي سر عاید پنځه چنده لوړ شوی. موږ صادرات نه درلودل، اوس د نړۍ تر څلوېښتو پورې هېوادونو ته صادرات لرو. زموږ طالب د مکتب دښمن و، د نارینه وو ښوونځی یې نه پرېښود، اوس مولوي متوکل د نجونو ښوونځي لري.

موږ چا د لوبو په میدانونو کې نه پرېښودلو، اوس نړیوالې سیالۍ ګټو. زموږ ډرېور چا په لینونو د سوارلۍ موټرو چلولو ته نه پرېښودل، اوس د خلکو ماسټر او لیسانس ما ته زارۍ کوي چې ما ته په کابل کې دنده وګوره.

که له دې ټولو لاسته راوړنو، یواځې د زرګونو ماسټرانو، او لسګونه زره لیسانسه وو د ترلاسه کولو لاسته راوړنه هم طالب راسره ومني، همدا لاسته راوړنه مو بس ده، ځکه چې علم هر شی دی. اقتصاد هم دی، مذهب دی او عدالت هم.

اوس تاسې و وایاست، که طالب نه وای، موږ به نن د امریکا تحمیلي تړون د هغوی پر مخ نه وای ور ویشتلی؟

کوم طالب چې د کرزي نننی موقف تاییدوي، په اصل کې پر خپل یوولس کلن کردار لعنت وایي، چې د همدې کرزي لسګونه زره سرتېري یې شهیدان کړل.

خبره دا ده چې د ولسمشر کرزي په دې تصمیم د افغانستان د نظام ټول هغه سرتېري، چې طالب یې کافروي، او بیا یې وژني، مسلمانېږي.

دا دی، افغانان یو ځلې بیا له خپل سیاسي جریان څخه یو درس ترلاسه کوي چې افراطي ډلې هیڅ وخت کومو اصولو ته نه، بلکې پردیو ګټو ته ژمن وي. د کفر اسلام، غیرت بې غیرتئ، ننګ بې ننګئ لپاره کوم ثابت تعریف، چې په ارزښتونو بناء وي، نه لري. دوی نن له هماغه نظامه د ازادۍ او خپلواکۍ تمه لري چې پوره دوولس کاله یې د هغه د غړیتوب په جرم کلینډران، ډرېوران، بې وزله مزدوران، قومي مشران، سرتېري، او علمي کدرونه وژلي.