لټون/ اسدالله غضنفر

که له کامیابي څخه مطلب په خپلو کارونو کې پرمختګ وي نو د دې پرمختګ لپاره ارام ذهن او لازم وخت پکار دی. هغه څوک چې د نورو په خصوصي ژوند کې د لټون عادت لري، نه یې ذهن ارام وي او نه خپلو چارو ته کافي وخت مومي. دغه عادت د شخصیت د ودې مخه نیسي او د وګړي د اخلاقي زوال سبب ګرځي. د بل چا د شخصي لیک لوستل، د نورو د خبرو د اورېدو لپاره د دروازې شاته درېدل او یا بل چا ته په غلا غلا ورکتل چې څه خوري، څه کوي او څه یې اغوستې دي، په اخلاقي لحاظ جواز نه لري.

هر هغه کلتور چې د نورو په شخصي ژوند کې د مداخلې جواز پکې زیات دی او د بل په کار کارلرل ورکې عیب نه ګڼل کېږي، د ټولنې د پرمختګ لاره یې اغزنه ده. ټولنه هغه وخت وده کوي چې وګړي یې وده وکړي او د وګړیو وده هاله اسانه وي چې د ټولنې غړي له ځانونو د یو بل مفتشان او څارونکي جوړ نه کړي. په اروپا کې وده هغه وخت چټکه شوه چې د ټولنې غړیو د یو بل خصوصي حریم ومانه او د یو بل په خصوصي ژوند باندې تبصره یې د شرم چاره وبلله.

د دې لپاره چې د فردي ژوند په چارو کې کامیاب شو، چې په اخلاقي لحاظ وده وکړو او ټولنه مو ترقي وکړي، دا راته ضرور ده چې تر وسه وسه د یو بل په شخصي ژوند کې له مداخلې لاس واخلو او د قرآن کریم په دې قول عمل وکړو چې : ولا تجسسوا یعنې د بل په کار کې تجسس مه کوئ. په تورات کې تجسس ( د سترګو شهوت) بلل شوی دی او بنیادم ته اخطار ورکول کېږي چې تر هغې پوهې چې خدای پر انسان لورولې ده، ورهاخوا دې څه نه زده کوي. د لټون نه کولو دا توراتي تعبیر د ودې او نېکمرغۍ مخه نیسي. انسانانو اوسنی عظیم تمدن د لټون په برکت جوړ کړی دی. هغو قامونو چې د لټون ځای خطا کړی دی او په فطرت کې نه بلکې د یوبل په شخصي ژوند کې تجسس کوي، ښه ورځ نه ده لیدلې.